پدا بادشاه وتی دلئے تبا کارَ کنت و وتا چه سجّهێن هُدایان بُرزتر و پُرمڑاهترَ گِندیت و هُدایانی هُدائے هِلاپا اَنچێن هبرَ کنت که مردم هئیرانَ بنت. تان هما وهدا کامیابَ مانیت که گَزبئے وهد سَرجم نبوتگ. هما چیزّ که بئیگی اَنت، اَلّمَ بنت.
اے پاد و پادانی لنکک که نێما پتکگێن گِل و نێما آسِنئیگ اَتنت و تئو دیستنت، اے بهر و بانگێن بادشاهیے بیت، بله اِشیئے تها آسِنئے مُهری مانَ بیت چێا که تئو آسِن گۆن پتکگێن گِلا هئوار دیست.
پدا من چیزّے دیست، دریاێئے پئیما اَت بله چۆ شیشّگا اَت، گۆن آسا هئوار. و من دیست شیشّگی دریائے کَشا هما اۆشتاتگاَتنت که رسترئے سرا و آییئے بُت و نامئے نمبرئے سرا سۆبێن بوتگاَتنت. چَنگِش دستا اَت که هُدایا داتگاَتنت.
پدا پرێشتگا منا روهئے تها گیابانێا برت و من جنێنے دیست که اَنچێن رُژنا سُهرێن رسترێئے سرا نِشتگاَت که کُپری نامان پۆشتگاَت و هپت سَرَگ و ده کانٹی پِر اَت.