اِلهام 12:11 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹¹ مئے برات، گوَرانڈئے هۆن و وتی شاهدیئے لبزئے سئوَبا، بُهتام جنۆکئے سرا بالادست بوتگ‌اَنت. مرکئے دێما آیان وتی ساهئے هچّ پرواه نکرتگ.

اِلهام 12:11 Cross References

لوکا 14:26

”آ که لۆٹیت منی مرید ببیت، اگن چه وتی پت و مات، جَن و چُکّ، برات و گهاران و چه وتی جندئے ساها هم سر مگوَزیت، منی مرید بوتَ نکنت.

یوهَنّا 16:33

من اے چیزّ شمارا گوَشتنت که منی برکتا شمارا اێمنی و آسودگی برسیت. جهانا شمارا درد و رنجَ رسیت، بله دلا ڈَڈّ کنێت، چێا که من جهانئے سرا بالادست بوتگان.“

کاسِدانی کار 20:24

منا په وتی ساه و زِندا پرواه نێست، منی یکّێن واهگ اِش اِنت که وتی دئور و باریگا په سر برسێنان و هُداوندێن ایسّائے داتگێن کارا سَرجم بکنان، بزان هُدائے مِهر و رهمتئے مِستاگا برسێنان.

کاسِدانی کار 21:13

بله پولُسا گوَشت: ”چیا شما گْرێوێت و منی دلا پرۆشێت؟ من بند بئیگا بِلّ، اورشَلیما، په هُداوندێن ایسّائے نامئیگی وتی زِندئے نَدر کنگا هم تئیار آن.“

پولُسئے کاگد په رومیان 16:20

سُهل و اێمنیئے هُدا، همے زوتّان شئیتانا شمئے پادانی چێرا هورتَ کنت. مئے هُداوند ایسّا مَسیهئے رهمت شمئے همراه بات.

یوهَنّائے ائولی کاگد 4:4

او دُردانگێن چُکّان! شما چه هُدایا اێت و آیانی سرا بالادست بوتگێت، چێا که آ که شمئے دلا اِنت چه آییا مستر اِنت که دنیایا اِنت.

یوهَنّائے ائولی کاگد 5:5

اَبێد چه آ کَسا که باوَرَ کنت ایسّا هُدائے چُکّ اِنت، دگه کئے دنیایا اێردست کرتَ کنت؟

اِلهام 1:2

یوهَنّایا هما چیزّانی گواهی دات که دیستگ‌اَتنتی، بزان هُدائے هبر و ایسّا مَسیهئے شاهدی.

اِلهام 1:9

من، یوهَنّا، شمئے برات آن و هما آزار، بادشاهی و سبر و اۆپارا شمئے همراه آن که مارا ایسّائے نامئے سئوَبا رسنت. من هُدائے هبر و ایسّائے شاهدیئے سئوَبا پَتموسئے جَزیرها اَتان.

اِلهام 11:7

وهدے اِشان وتی شاهدی سَرجم کرت، چه جُهلێن تَهتَرونا در آیۆکێن رستر گۆن اِشان جنْگَ کنت، اِشان شِکستَ دنت و کُشیت و

اِلهام 12:17

اژدیا جنێنئے سرا سکّ زهر گپت و گۆن آییئے اے دگه چُکّان په جنْگا در کپت، گۆن هما چُکّان که هُدائے هُکمانی منّۆک اَنت و په ایسّایا وتی شاهدیئے سرا مُهر اۆشتاتگ‌اَنت.

اِلهام 19:10

نون من آییئے پادانی دێما سُجده کنگا کپتان، بله منا گوَشتی: ”چۆ مکن، من هم تئیی و تئیی براتانی ڈئولێن هِزمتکارے آن که ایسّائے شاهدیا دئینت. هُدایا پرستش کن. ایسّائے بارئوا شاهدی دئیگ پئیگمبریئے جئوهر اِنت.“

اِلهام 2:13

منَ زانان تئو کجا جَهمنند ائے، همۆدا که شئیتانئے تَهت اِنت، بله تئو منی نام مُهر داشتگ. تئو منی وپادارێن شاهد، اَنْتیپاسئے وهدا هم منی سرا باوَر کنگا اِنکار نکرت، هما اَنْتیپاس که شمئے نیاما کُشگ بوت، همۆدا که شئیتان جَهمنند اِنت.

اِلهام 2:17

هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هما که سۆبێنَ بیت، من آییا چه چێر و پناهێن مَنّا بَهرے دئیان. من آ مردما اسپێتێن سِنگے هم دئیان که آییئے سرا نۆکێن نامے نبشته اِنت. اے ناما تهنا هما زانت که آییا دئیگَ بیت.

اِلهام 2:26

هما که سۆبێنَ بیت و تان آهِرا منی کارانَ کنت، من آییا کئومانی سرا واک و اِهتیارَ دئیان.

اِلهام 2:7

هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هما که سۆبێنَ بیت، من آییا چه زِندئے هما درچکا ورگئے هکّا دئیان که هُدائے بهشتا اِنت.

اِلهام 20:4

رندا من تَهت دیست و آ که تَهتانی سرا نِشتگ‌اَتنت، آیان دادرسیئے اِهتیار دئیگ بوت. و من همایانی اَرواه دیستنت که آیانی سر په ایسّائے بارئوا شاهدی دئیگ و هُدائے هبرئے سئوَبا بُرّگ بوتگ‌اَتنت، همایانی که رستر و آییئے بُتِش سُجده نکرتگ‌اَت و وتی پێشانیگ یا دستئے سرا آییئے نشانِش نزرتگ‌اَت. آ پدا زندگ بوتنت و هزار سالا گۆن مَسیها هُکمرانی‌اِش کرت.

اِلهام 3:12

هما که سۆبێنَ بیت، من آییا وتی هُدائے پرستشگاهئے مِنُکے جۆڑَ کنان و آ پدا هچبر چه پرستشگاها درَ نئیئیت. من آییئے سرا وتی هُدا و وتی هُدائے شهر، نۆکێن اورشَلیمئے ناما و وتی نۆکێن ناما نبشتهَ کنان. نۆکێن اورشَلیم چه منی هُدائے نێمگا، چه آسمانا اێرَ کئیت.

اِلهام 3:21

هما که سۆبێنَ بیت، من آییا گۆن وت، وتی تَهتئے سرا نندگئے هَکّا دئیان، همے پئیما که من سۆبێن بوتان و گۆن وتی پتا، آییئے تَهتئے سرا نِشتان.

اِلهام 3:5

هرکَس که سۆبێنَ بیت، همِشانی ڈئولا اسپێت‌پۆشَ بیت. من آییئے ناما هچبر چه ”زِندئے کتابا“ گارَ نکنان و وتی پت و پتئے پرێشتگانی دێما آییا منّان.

اِلهام 6:9

وهدے گوَرانڈا پنچمی مُهر پَچ کرت، من کُربانجاهئے چێرا همایانی اَرواه دیستنت که هُدائے هبر و هما شاهدیئے سئوَبا کُشگ بوتگ‌اَتنت که آیان برجاه داشتگ.