براتان! شمارا مئے جُهد و زهمت الّم یات اَنت. وهدے ما شمئے کِرّا هُدائے وشّێن مِستاگئے جارا جنَگا اَتێن، ما شپ و رۆچ کار هم کرت تانکه چه شما کَسێئے سرا بارے مبێن.
من شپ و رۆچ که وتی دْوایانی تها مُدام ترا یاتَ کنان، هُدائے شُگرا گِران، هما هُدا که من گۆن پاکێن زمیرێا آییئے پَرستِش و هزمتا کنان، اَنچۆ که منی پت و پیرُکان کُرتگ.