21 اے دگه سجّهێنان ایسّا مَسیهئے کار اِشتگ و وتی جندئے نَپ و سوتّانی رندا کَپتگاَنت.
رَندا ایسّایا مرید لۆٹتنت و گوَشتی: ”اگن کَسے لۆٹیت منی رَندگیریا بکنت، باید اِنت وتی دِلئے سجّهێن لۆٹ و واهگان یله بدنت و په ساهئے نَدر کنگا، وتی جندئے سَلیبا بَڈّا بکنت و منی راها گام بجنت.
”آ که لۆٹیت منی مرید ببیت، اگن چه وتی پت و مات، جَن و چُکّ، برات و گهاران و چه وتی جندئے ساها هم سر مگوَزیت، منی مرید بوتَ نکنت.
رَندا، پولُس و آییئے همکار، چه پاپوسئے شهرا بۆجیگا سوار بوت و پَمْپیلیَهئے دَمگا، پِرْگَهئے شهرا آتکنت. چه اۆدا یوهَنّایا آ یله داتنت و اورشَلیما پِر ترّت.
بله پولُس آییئے همراه کنگا رَزا نهاَت چێا که آییا، پَمْپیلیَهئے دَمگا آ یله داتگاَتنت و اے کارئے تها آیانی همراه نبوتگاَت.
هرکَس وتی نَپ و سوتّانی بدلا، دگرانی نَپ و سوتّانی هئیالا بداریت.
تئو زانئے که آسیائے دَمگئے سجّهێن مردمان منا یله داتگ، پیگێلوس و هِرموگێنِس هم آ رُمبا گۆن اَنت.
مردم وتی جندا دۆستَ دارنت، زردۆست، بَٹاکی، گروناک، زاه و بد کنۆک، پت و ماتئے ناپرمان، ناشُگر، ناپاک،
چێا که دێماسا وتی دُنیادۆستیئے سئوَبا منا یله کرتگ و تِسالونیکیئے شهرا شتگ. کْریسْکیس گَلاتیَها شتگ و تیتوس دَلماتیَها.
ائولی رندا که من هَکدیوانا پێش کنگ بوتان، کسّ منی کُمَکّا نئیاتک. سجّهێنان منا یله کُرت. هُدا اِشان ببکشات.