Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




مَرکاس 2:2 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

2 گڑا، همینکدر مردم آتک و مُچّ بوت که لۆگئے دپا اۆشتگئے جاگه هم نێست‌اَت. ایسّا هُدائے هبران مهلوکا درس و سَبکّ دئیگا اَت.

See the chapter Copy




مَرکاس 2:2
20 Cross References  

رَکّێنگ و نجاتئے وشّێن هالُن مزنێن دیوانا جار جتگ. او هُداوند! هما ڈئولا که تئو زانئے من وتی دپ لگام نجتگ.


گڑا اے ڈئولا آیانی تالیم دئیگا لگّت:


چه یَهیائے دَزگیر بئیگا رَند، ایسّا جَلیلا شت و هُدائے بادشاهیئے وشّێن مِستاگئے جاری جت و


شهرئے سجّهێن مردم، لۆگئے دپا مُچّ بوتنت.


وهدے ایسّااِش دیست، گۆن آییا گوَشتِش: ”سجّهێن مردم ترا شۆهاز کنگا اَنت.“


بله آ مرد که چه اۆدا در کپت، وتی دْرهبکشیئے هبری هر جاه شِنگ و تالان کرت. اے سئوَبا، نون ایسّایا سرزاهرا، هچّ شهرێا شتَ نکرت، دشت و گیابان و گِستاێن جاگهانَ ترّت. بله اَنگت مردم چه هر نێمگا آییئے کِرّا آتکنت.


لهتێن رۆچا و رَند، ایسّا پدا کَپَرناهوما آتک و اے هبر شِنگ و تالان بوت که آ لۆگا اِنت.


ایسّا، پدا گوَرمئے لَمبا شت. مردمانی مزنێن رُمبے آییئے کِرّا آتک، ایسّایا آ مردم تالیم داتنت.


وهدے ایسّا چه بۆجیگا اێر کپت و مردمانی مزنێن مُچّی‌ای دیست، آیانی سرا بَزّگی بوت، چێا که آ بێشپانکێن پَسانی ڈئولا اَتنت. گڑا آیان بازێن چیزّێئے تالیم دئیگا لَگّت.


هما وهدا، هزاران مردم مُچّ بوت و یکدومیا گوَرمۆش دئیان و لپاشان اَت. ایسّایا پێسرا دێم گۆن مریدان تَرّێنت، وتی گپّ و تْرانی بُنگێج کرت و گوَشتی: ”چه پَریسیانی هُمیرا که ریاکاری و دوتل و دوپۆستیئے هُمیر اِنت، وتا دور بدارێت،


یکّ رۆچے، ایسّا درس و سَبکّ دئیگا اَت. لهتێن پَریسی و شَریَتئے استاد، که چه جَلیل و یَهودیَهئے سجّهێن مێتگان و چه اورشَلیما آتکگ‌اَت، همۆدا نِشتگ‌اَتنت. په نادْراهانی دْراه کنگا، هُداوندئے زۆر و توان گۆن ایسّایا گۆن اَت.


رَندا، ایسّا شهر په شهر و مێتگ په مێتگَ ترّت و په مردمان، هُدائے بادشاهیئے مِستاگئے جاریَ جت. آییئے دوازدهێن کاسِد همراه اَتنت.


اے مِسالئے مانا اِش اِنت: تُهم، هُدائے هبر اَنت.


هما باوَرمند که چه اِسْتیپانئے وهد و باریگئے آزاران، شِنگ و شانگ بوتگ‌اَتنت سات و سپر کنان، پینیکیَه، کِبْرِس و اَنْتاکیَهئے سرڈگاران رَستنت، هُدائے هبرانی مِستاگا تهنا گۆن یَهودیان گوَشگا اَتنت.


پدا پِرْگَها، هُدائے مِستاگِش رسێنت و دێم په اَتّالیَهئے شهرا جَهلاد بوتنت.


پولُس و آییئے همراه چه پْریجیَه و گَلاتیَهئے دَمگان گوَستنت، چێا که پاکێن روها آ، آسیائے دَمگا هُدائے هبرئے رسێنگ و شِنگ کنگا مکن کرتنت.


پِتْرُس و یوهَنّا، هُداوندئے هبرانی شاهدی دئیگ و شِنگ کنگا رَند، پِر ترّت و اورشَلیما شتنت. پِر ترّگئے وهدا، راها، بازێن سامِری ڈێه و کلّگان هم وشّێن مِستاگِش تالان کرت.


گڑا چے گوَشیت؟ ”لَبز تئیی نزّیکّا اِنت، تئیی لُنٹانی سرا و تئیی دلئے تها اِنت“، بزان باورئے هما لَبز که ما آییا جارَ جنێن.


تئو هُدائے هبرئے جارا بجن، وهد و ناوهد په جار جنگا تئیار بئے. مردمان هکّل کن و گۆن مزنێن سبر و اۆپار و بازێن سر و سۆجے آیانی ردیان راست کن و دلبَڈّی‌اِش بدئے.


Follow us:

Advertisements


Advertisements