2 لهتێن پَریسی آتک و په آییئے چَکّاسگا جُستِش کرت: ”بارێن، رئوا اِنت که مرد وتی جَنئے تلاک و سئونان بدنت؟“
نون مرید آییئے کِرّا آتکنت و گوَشتِش: ”زانئے که تئیی اے هبران پَریسی تئورێنتگاَنت؟“
پَریسی و سَدوکیانی لهتێن مردم ایسّائے کِرّا په آییئے چَکّاسگا آتک و آسمانی نشانیے لۆٹتِش.
لهتێن پَریسی، ایسّائے چَکّاسگا آییئے کِرّا آتک و جُستِش کرت: ”بارێن، په مردا رئوا اِنت که وتی جَنئے تلاک و سئونان بدنت، سئوَب تُرے هرچے ببیت؟“
چه آیان یکّێا، که شَریَتئے کازیے اَت، په ایسّائے چَکّاسگا چه آییا جُست کرت:
بله بَژن و اَپسۆز په شما، او شَریَتئے زانۆگران و پَریسیان! او دوپۆستێن شَتَلکاران! شما مردمانی دێما آسمانی بادشاهیئے دروازگا بندَ کنێت، نه وتَ پُترێت و نه دگرانَ کِلّێت.
بله پَریسیان گوَشت: ”اے، گۆن جِنّانی سردارئے سرۆکیا جِنّانَ کَشّیت.“
ایسّا، چه اۆدا در آتک و دێم په یَهودیَهئے دَمگ و اُردُنئے کئورئے دومی پهناتا شت. اۆدا، پدا مردمانی بازێن رُمبے آتک و آییئے کِرّا مُچّ بوت. آ، وتی هێل و آدتئے سرا، مردمانی تالیم دئیگا گُلاێش بوت.
ایسّایا پَسّئو دات: ”موسّایا شمارا چے هُکم کرتگ؟“
لهتێن پَریسی ایسّائے کِرّا آتک و گۆن آییا گپّ و تْرانا نِشت، تان آییا بچَکّاسنت و داما دئور بدئینت. گوَشتِش: ”مارا آسمانی نشانیے پێش بدار تان باور بکنێن که ترا هُدایا رئوان داتگ.“
ایسّایا هُکم کرت و گوَشتنت: ”هُژّار بێت! چه پَریسی و هیرودیس بادشاهئے هُمیرا پهرێز کنێت.“
گڑا هُداوندێن ایسّایا دێم گۆن آییا کرت و گوَشتی: ”شما پَریسی، پیاله و دَرپانی ڈنّی نێمگا ساپ و سَلّهَ کنێت، بله شمئے درون چه لالچ و تَماه و رَدێن کاران پُرّ اِنت.
پَریسی که وت زَرپرست اَتنت، گۆن اے هبرانی اِشکنگا، ایسّااِش کَلاگ گپت و ریشکند کرت.
پَریسی و آیانی شَریَتئے زانۆگران، گۆن ایسّائے مریدان گِلگ کنانا گوَشت: ”شما چێا گۆن سُنگی و گُنهکاران یکّێن وانئے سرا ورێت و نۆشێت؟“
شَریَتئے زانۆگر و پَریسی، ایسّایا چارگا اَتنت و یکّ نیمّۆنێئے شۆهازا اَتنت که اگن اے مردئے دستا شَمبِهئے رۆچا دْراه بکنت، گڑا ما آییئے سرا شَبَّتئے رۆچا کار کنگئے بُهتاما جتَ کنێن.
بله پَریسی و شَریَتئے کازیان چه یَهیائے دستا پاکشۆدی نگپت و هُدائے لۆٹ و واهگِش په وت نمَنّت.
پَریسی و مزنێن دینی پێشوایان، سرۆکانی دیوانئے باسک لۆٹاێنتنت و گوَشتِش: ”ما چے کنگا اێن؟ اے مرد بازێن مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانیے پێش دارگا اِنت.
بله پَریسی و مزنێن دینی پێشوایان هُکم داتگاَت: ”هرکَس که زانت ایسّا کجا اِنت، مارا هال بدنت.“ آیانی دلا اَت که ایسّایا دَزگیر بکننت.
اے گپّ و هبر که مردمان چێرکایی ایسّائے بارئوا کرتنت، پَریسیان اِشکتنت. گڑا پَریسی و مزنێن دینی پێشوایان په ایسّائے دَزگیر کنگا، پرستشگاهئے سپاهیگ رئوان داتنت.
چه کئومئے سرۆک و پَریسیان یکّێا آییئے سرا باور کرتگ؟
آیان اے هبر پمێشکا کرت که ایسّایا داما دئور بدئینت و ایسّا اَنچێن هبرے بکنت که مئیاربار ببیت، بله ایسّا جَهل بوت و گۆن لَنکُکا زمینئے سرا چیزّے نبیسگا لگّت.