’شمئے شهرئے هما دَنز که مئے پادان لگّتگ، ما آ دَنزان همِدا چَنڈێن و تکێنێن، تانکه اے دَنز شاهدی بدئینت که ما هُدائے وشّێن کُلئو په شما آورت. بله بزانێت که هُدائے بادشاهی نزّیکّ اِنت.‘
بله وهدے مردم سَهیگ بوتنت، آییئے رَندا راه گپتنت. ایسّایا آ وشّاتک کرتنت، هُدائے بادشاهیئے بارئوا سر و سۆج داتنت و نادْراهێن مردم هم وشّ و دْراه کرتنت.