16 گڑا، ناسِرَها شت، همۆدا که رُستگ و مزن بوتگاَت. شَبَّتئے رۆچا، وتی هێل و آدتئے سرا کَنیسَها آتک. اۆدا په وانگا اۆشتات.
اۆدا، ناسِرَهئے شهرا جَهمنند بوت تان اے پئیما نبیانی هبر راست و پَدّر ببیت که آ ناسِری گوَشگَ بیت.
وهدے ایسّائے پت و ماتا هُداوندئے شَریَتئے سجّهێن راه و رَهبند پوره کرتنت، گڑا پِر ترّت و جَلیلا، وتی شهر ناسِرَها آتکنت.
وهدے ایسّایا دوازده سال بوت، وتی هێل و آدتئے پدا، ائییدا اورشَلیما شتنت.
ایسّا گۆن آیان پدا ناسِرَها شت و آیانی سجّهێن هبری گپت و مَنِّتنت. آییئے ماتا اے سجّهێن هبر، وتی دلا داشتنت.
ایسّایا آیانی کَنیسَهانی تها تالیمَ دات و سجّهێن مردمان آ سَتا کرت و ساڑات.
اِشئیا نبیئے کتابِش آییئے دستا دات. اَنچُش که آییا پَچ کرت، چمّی په هما بهرا کپت که گوَشیت:
ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”مرۆچی گۆن شمئے گۆش دارگا، پاکێن کتابئے اے نبشتهئے راستی پکّا و سَرجم بوت.“
ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”من دلجم آن شما اے بَتَلا په منَ کارێت که ’اگن تئو داکترے ائے گڑا پێسرا وتا دْراه بکن. هما مۆجزه که ما اِشکتگ تئو کَپَرناهوما کرتگاَنت، آیان اِدا وتی شهر و هَنکێنا هم پێش بدار.‘“
ایسّایا پَسّئو دات: ”من سجّهێن دنیائے دێما وتی هبر کرتگاَنت. مُدام کَنیسَهان و مزنێن پرستشگاها تالیمُن داتگ، همۆدا که سجّهێن یَهودی مُچَّ بنت. من چێرُکایی هچّ هبرے نکرتگ.
پولُس وتی هێل و آدتئے سرا کَنیسَها شت و تان سئے شَبَّتئے رۆچا چه پاکێن کتابان گۆن آیان گپّ و تْرانی کرت.