لوکا 2:9 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁹ آ شپا، اَناگت هُداوندئے پرێشتگے آیانی دێما آتک و چارێن نێمگان هُداوندئے مزنیئے شَهم و رُژنایی دْرپشان بوت. چه اِشیا، آیان سکّ تُرست.

لوکا 2:9 Cross References

دَرگوَز 16:10

چۆ بوت که وهدے هارون گۆن سجّهێن اِسراییلی مهلوکا هبرا اَت، آیان گیابانئے نێمگا چارِت و هُداوندئے شان و شئوکتِش دیست که جمبرئے تها زاهر اَت.

دَرگوَز 16:7

باندا سُهبا شما هُداوندئے شان و شئوکتا گندێت. چێا که شما هُداوندئے سرا نُرُنڈِتَگ و آییا اِشکتگ‌اَنت. ما چے اێن که شما مئے سرا بنُرُنڈێت؟“

مَتّا 1:20

اے بارئوا اَنگت پِگر کنگا اَت که آییئے وابا اَناگت هُداوندئے پرێشتگے آتک و گوَشتی: ”ایسُّپ، او داوود بادشاهئے چُکّ! چه وتی دِشتار مَریمئے زورگ و لۆگا برگا متُرس، چێا که آییا اے لاپ‌پرّی، چه پاکێن روها رَستگ.

لوکا 1:28

پرێشتگ، مَریمئے کِرّا آتک و گوَشتی: ”گَل و شادان بئے که هُدائے نێکێن واهگئے ساهگا ائے و هُداوند گۆن تئو گۆن اِنت.“

لوکا 2:8

هما هَند و دَمگا، لهتێن شپانک هست‌اَت که شپا گیابانا وتی رمگِش نِگهپانیَ کرت.

لوکا 24:4

هئیران اَتنت و نزانتِش چے بکننت که اَناگت دو مرد، گۆن دْرپشۆکێن گُد و پُچّان آیانی کَشا اۆشتات.

یوهَنّا 12:41

اِشئیایا ایسّائے شان و شئوکت دیست، پمێشکا آییئے بارئوا اے هبری کرت.

کاسِدانی کار 12:7

یکّ اَناگت چه هُداوندئے نێمگا پرێشتگے آتک و آ کۆٹی رُژناگ بوت. پرێشتگا پِتْرُسئے کَش و پهنات دست جت، چه وابا آگه کرت و گوَشتی: ”هئیّا، پاد آ.“ زمزیل چه پِتْرُسئے دستان بُتک و کپتنت.

کاسِدانی کار 27:23

اے هبرا، من پمێشکا زانان که دۆشی چه هما هُدائے نێمگا که من آییئیگ آن و آییئے هِزمتکار آن، پرێشتگے آتک، منی کَشا اۆشتات و

کاسِدانی کار 5:19

بله شپا یکّ وهدے، هُداوندئے پرێشتگێا بَندیجاهئے دروازگ پَچ کرتنت و آ چه جێلا در آورتنت و گوَشتی:

په تیموتاووسا پولُسئے ائولی کاگد 3:16

بێشَکّ هُدادۆستیا مزنێن رازے مان: آ، اِنسانێئے شکل و درۆشما زاهر بوت، پاکێن روها آییئے راستی سابِت کرت، پرێشتگان آ دیست، کئومانی نیاما آییئے جار جنَگ بوت، دنیائے تها آییئے سرا ایمانِش آورت، آ، پُرشئوکتێن اَرشا برگ بوت.

اِلهام 18:1

چه اے چیزّان و رَند من دگه پرێشتگے دیست که چه آسمانا اێر آیگا اَت. آییا مزنێن اِهتیارے گۆن اَت و زمین چه آییئے شان و شئوکتا رُژنا بوت.

اِلهام 20:11

رندا من بلاهێن اسپێتێن تَهتے دیست و هما هم که تَهتئے سرا نِشتگ‌اَت. زمین و آسمان چه آییئے دێما تتکنت و په زمین و آسمانا هچّ جاگهے پَشت نکپت.