ما زانێن که مئے کوَهنێن هستی و زِند، گۆن آییا سَلیبئے سرا دْرنجگ بوت تانکه هما جِسم و جان بێران ببیت که گناهئے گُلام اِنت و ما چه اِد و رند گناهئے گُلامیا مکنێن.
یکّ وهدے ما هم بےاَگل و ناپرمان و گُمراه بوتگێن و هر پئیمێن بدێن واهگ و هئوا و هئوَسانی گلام بوتگێن. ما وتی زند بدکاری و هسدّئے تها گوازێنتگ. نَپرتئے هکدار بوتگێن و ما گۆن یکدومیا نَپرت کُرتگ.