1 هپتگئے ائولی رۆچا، بزان یکشَمبِهئے سَباها ماهَلّه که اَنگت تهار اَت، مَریَم مَگدَلینی کَبرئے سرا شت و دیستی که هما ڈۆک که کَبرئے دپا اَت، چه کَبرا دور کنگ بوتگ.
پمێشکا پرمان بدئے که تان سئے رۆچا کبرئے سرا نِگهپانی کنگ ببیت، چۆ مبیت که آییئے مرید جۆنا بدُزّنت و ببرنت و گۆن مردمان بگوَشنت که آ چه مُردگان پدا زندگ بوتگ و اے گُڈّی رپک و درۆگ، چه پێسریگێنا اَنگت گَندگتر ببیت.“
ایسُّپا، لیلُمێن گُدے بها گپت و آورت، آییئے جۆن چه سَلیبا اێر گێتک و هما گُدئے تها کَپن کرت. کَبرێئے تها که چه پێسرا چه تَلارا تْراشگ و تئیار کنگ بوتگاَت، ایسّایی کَبر کرت و مزنێن ڈۆکے لێٹ دئیانا کَبرئے دپا اێر کرت.
یکشَمبِهئے سَباها ماهَلّه، چه وتی جاه جنَگا رَند، ایسّا چه سجّهێنان پێسر، مَریم مَجْدَلیَهئے دێما پَدّر بوت. اے هما مَریم اِنت که ایسّایا چه آییا هپت جِنّ کَشّتگاَت.