گڑا گوَشتی: ”اے منی هما هبر اَنت که من گۆن شما آ وهدا کرتگاَنت که اَنگت گۆن شما بوتگان. منی بارئوا، هر هبرے که موسّائے شَریَت، زَبور و نبیانی کتابان نبشته اِنت، آ زلور باید اِنت هما ڈئولا سَرجم ببنت.“
ائولا اے چیزّانی مانا په مُریدان پکّا نهاَت، بله رَندا که ایسّائے شان و شئوکت زاهر بوت، مُرید یاتا کپتنت که اے چیزّ آییئے بارئوا نبیسگ بوتگاَنت و مردمان هم گۆن آییا هما پئیما کرتگ.
من اے هبر گۆن شما پمێشکا کرتنت که وهدے چُشَ بیت، گڑا شما هئیالا بکپێت که من شمارا چے گوَشتگ. من اے هبر ائولا گۆن شما نکرتنت، چێا که من وت گۆن شما گۆن اَتان.
آ وهدا من هُداوندئے هما هبرانی هئیال و تْرانَگا کپتان که گوَشتگاَتی: ’یَهیایا مردم گۆن آپا پاکشۆدی داتگاَنت، بله شما چه هُدائے پاکێن روها پاکشۆدی دئیگَ بێت.‘