3 گڑا یَهودایا، رومی پئوجی و پَریسی و مزنێن دینی پێشوایانی دێم داتگێن لهتێن سپاهیگ زرت و هما باگا برتنت. آیان چِراگ و مَشَل و سِلاه گۆن اَت.
بازێن نَرێن گۆکێا منی چپّ و چاگرد گپتگ، باشانئے سرڈگارئے زۆراورێن گۆکان منا اَنگِرّ کرتگ،
آ وهدا آسمانی بادشاهی، هما دَهێن نِشتگێن جنێنچُکّانی پئیما بیت که وتی چِراگِش زرتنت و سالۆنکئے پێشوازیا در کپتنت.
شامئے وهد اَت و شئیتانا چه پێسرا شَمون اِسْکَریوتیئے چُکّ یَهودائے دل پَرماتگاَت که ایسّایا بدْرۆهیت و دُژمنانی دستا بدنت.
گڑا رومی پئوجی و آیانی سرمستر و یَهودی سپاهیگان، ایسّا دَزگیر کرت و بَست.
هِزمتکار و سپاهیگان آسے رۆک کرتگاَت، چێا که شپ سارت اَت. آسئے کِرّا اۆشتاتگاَتنت و وتا تاپگا اَتنت. پِتْرُس هم آیانی کِرّا اۆشتاتگاَت و وتا تاپگا اَت.
وهدے ایسّایا اے هبر کرتنت، همۆدا اۆشتاتگێن سپاهیگێا ایسّائے دێما شَهماتے جت و گوَشتی: ”مسترێن دینی پێشوایا اے ڈئولا پَسّئوَ دئیئے؟“
وهدے مزنێن دینی پێشوایان و آیانی سپاهیگان دیست، کوکّارِش کرت: ”سَلیبی کَشّ! سَلیبی کَشّ!“ پیلاتوسا گوَشت: ”شما وت اِشیا بزورێت و سَلیب بکَشّێت. من په اِشیئے مئیاریگ کنگا هچّ بنیادے نگندان.“
اے گپّ و هبر که مردمان چێرکایی ایسّائے بارئوا کرتنت، پَریسیان اِشکتنت. گڑا پَریسی و مزنێن دینی پێشوایان په ایسّائے دَزگیر کنگا، پرستشگاهئے سپاهیگ رئوان داتنت.
گوَشتی: ”او براتان! هُدائے پاکێن کتابئے تها، هرچے که پاکێن روها ایسّائے دَزگیر کنۆکانی رهشۆن، یَهودائے بارئوا چه داوودئے زبانا پێشگۆیی کرتگاَت، اَلّما پوره و سَرجم بئیگی اَت.
کئیسَریَهئے شهرا، کُرنیلیوس نامێن مردے هستاَت، که رومی پئوجا، ”ایتالیایی لشکرئے“ سد مردمئے مستر اَت.