2 شامئے وهد اَت و شئیتانا چه پێسرا شَمون اِسْکَریوتیئے چُکّ یَهودائے دل پَرماتگاَت که ایسّایا بدْرۆهیت و دُژمنانی دستا بدنت.
سَرمچارێن شَمون و یَهودا اِسْکَریوتی، هما که رندا ایسّایی دْرۆهگی و دژمنانی دستا دئیگی اَت.
هما وهدا، یَهودا که اِسْکَریوتی نام کپتگاَت و وت چه ایسّائے دوازدهێن مریدان یکّے اَت، شئیتان آییئے پۆستا پُترت.
شَمون، او شَمون! شئیتانا مۆکل و اِجازت لۆٹت که شمارا گندمئے ڈئولا کَمَک بکنت و بگێچیت.
ایسّایا زانت که کئے منا دْرۆهیت، پمێشکا گوَشتی که شمئے نیاما ناپاکێن هم هست.
ایسّا چه ورگئے سرا پاد آتک، وتی کَباهی کشّت و لانکیگے سْرێنا بستی.
پِتْرُسا گوَشت: ”او هَنّانیا! چێا شئیتان تئیی دلا چۆ پُترت که گۆن هُدائے پاکێن روها درۆگِت بست و چه مِلکئے زرّان بهرے په وت اێر کرت؟
چێا که هُدایا آیانی دلا داتگ که هُدائے مکسدئے سرا کار بکننت، همشئور ببنت و وتی بادشاهیا رسترا بدئینت تان هما وهدا که هُدائے هبر سَرجم و پوره ببنت.