Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




یوهَنّا 13:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

1 سَرگوَزئے ائییدا یکّ و دو رۆچ پَشت کپتگ‌اَت. ایسّایا زانت که هما ساهت و دمان آتکگ که من اے جهانا یله بدئیان و پتئے کِرّا برئوان. آییا وتی مردم اے جهانا دۆست داشتگ‌اَتنت و تان وتی اُمرئے آهِری دمانا په دل دۆستیَ داشتنت.

See the chapter Copy




یوهَنّا 13:1
44 Cross References  

گڑا مریدانی کِرّا پِر ترّت و گوَشتی: ”اَنگت هم وپتگ و آرام کنگا اێت؟ نون آ وهد و ساهت نزّیکّ اِنت که انسانئے چُکّ دْرۆهگ و گُنهکارانی دستا دئیگَ بیت.


آیان درس و سَبکّ بدئیێت که منی سجّهێن هُکم و پرمانانی سرا کار بکننت. دلجم ببێت، من تان دنیائے هلاسیا، مُدام گۆن شما گۆن آن.“


من هر رۆچ مزنێن پرستشگاها گۆن شما هۆر و یکجاه بوتگان، اۆدا شما منا دست نجتگ. بله هئو! نون وهد شمئیگ اِنت و تهارۆکی هاکم اِنت.“


وهدے ایسّائے چست بئیگ و آسمانا رئوگئے وهد نزّیکّ بوت، گڑا گۆن دلجمێن شئورے دێم په اورشَلیما راه گپت.


یَهودیانی سَرگوَزئے ائیید نزّیکّ اَت و بازێن مردمے چه مُلکئے سجّهێن هَند و دَمگان اورشَلیما آتکگ‌اَت که چه ائییدا پێسر پاکیزگیئے رسمان پوره بکننت.


ایسّایا آیانی پَسّئوا گوَشت: ”آ وهد آتکگ که انسانئے چُکّئے شان و شئوکت زاهر کنگ ببیت.


زَرّ یَهودائے کِرّا اێر اَتنت، پمێشکا لهتێنا گُمان کرت که بلکێن ایسّا آییا گوَشگا اِنت که برئو و هرچے په ائییدا پکار اِنت بگر، یا گریب و نێزگاران چیزّے بدئے.


ایسّایا زانت که پتا سجّهێن چیزّ منی دستا داتگ‌اَنت و من چه هُدائے نێمگا آتکگان و هماییئے کِرّا رئوان.


شمارا نۆکێن هُکمے دئیان: یکدگرا دۆست بدارێت. اَنچۆ که من شمارا دۆست داشتگ، شما هم یکدگرا دۆست بدارێت.


شما اِشکت، من گوَشت که رئوان بله پدا شمئے کِرّا پِرَ ترّان. اگن شما منا دۆست بداشتێن، چه اے هبرا گَل بوتگ‌اَتێت که من پتئے کِرّا رئوان، چێا که پت چه من مستر اِنت.


من بَسّ هما کارانَ کنان که پتا منا پرماتگ‌اَنت، تانکه جهان بزانت که من پتا دۆستَ داران. پاد آێت، چه اِدا رئوێن.


من چه پتئے کِرّا در آتکگ و اے جهانا آتکگان. نون اے جهانا یلهَ کنان و پتئے گوَرا رئوان.“


چه اے هبران و رَند، ایسّایا دێم په آسمانا چارت و گوَشت: ”او پت! آ وهد و ساهت آتکگ. وتی چُکّئے شان و شئوکتا زاهر کن که چُکّ تئیی شان و شئوکتا زاهر بکنت.


هما ڈئولا که من دنیایی مردمے نه‌آن، اے هم نه‌اَنت.


من تئیی نام په آیان پَجّارێنت و اَنگت هم پَجّارێنانی، تانکه هما مِهر که ترا په من هست‌اِنت، آیانی دل و درونا ببیت و من هم آیانی دل و درونا ببان.“


او پت! نون وتی بارگاها منی شان و شئوکتا زاهر کن، هما شان و شئوکت که منا چه جهانئے جۆڑ بئیگا پێسر هم تئیی کِرّا بوتگ.


ایسّایا زانت گۆن من چے بئیگی اِنت، دێما شت و جُستی کرت: ”شما کئیی شۆهازا اێت؟“


نون ایسّایا دیست که سجّهێن چیزّ سَرجم بوتگ‌اَنت گڑا پاکێن کتابئے هبرئے راست و سَرجم بئیَگئے هاترا گوَشتی: ”تُنّیگ آن.“


یَهودیانی پِسَه، بزان سَرگوَزئے ائیید نزّیکّ اَت. پمێشکا، ایسّا اورشَلیما شت.


یَهودیانی سَرگوَزئے ائیید نزّیکّ اَت.


همے وهدا آیان لۆٹت که ایسّایا دَزگیر بکننت، بله هچکَسا آییئے نێمگا دست نشَهارت، پرچا که آییئے وهد اَنگت نرَستگ‌اَت.


ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”منی وهد اَنگت نئیاتکگ، بله په شما هر وهد شَرّ اِنت.


ایسّایا اے هبر هما وهدا کرتنت که مزنێن پرستشگاها، هئیراتی زرّانی پێتیئے نزّیکّا تالیم دئیگا اَت. کَسّا په آییئے دَزگیر کنگا دست نشَهارت، چێا که اَنگت آییئے وهد نرَستگ‌اَت.


اِنّه، مارا اے سجّهێن چیزّانی تها چه هماییئے راها مزنێن کامیابیے رسیت که گۆن ما مِهری کرتگ.


وتی لانکا ببندێت و هُژّار ببێت. زِندا په شِهم و رَهداری بگوازێنێت. وتی اُمێتا په هُدائے هما رهمتان ببندێت که ایسّا مَسیه وتی زاهر بئیگئے وهدا په شما رسێنیتِش.


ما مِهرَ کنێن چێا که پێسرا آییا گۆن ما مِهر کرتگ.


Follow us:

Advertisements


Advertisements