7 گڑا پدا گوَشتی: ”شمارا راستێنَ گوَشان، من پَسانی گواشئے دپ و دروازگ آن.
بزانێت که هُداوند، هُدا اِنت، هماییا مارا اَڈّ کرتگ و ما هماییئیگ اێن، ما آییئے کئوم، آییئے چَراگاهئے رمگ اێن.
گڑا ما، تئیی کئوم که تئیی چَراگاهئے پس اێن، تان اَبد تئیی شُگرا گِرێن، نَسلانی نَسل ترا ستا کنێن.
که هما مئے هُدا اِنت و ما، آییئے چَراگاهئے مردم، هماییئے دستئے رمگ اێن. دْرێگتا شما مرۆچی آییئے تئوار بِشکتێن:
”شمارا راستێنَ گوَشان، اگن کَسے چه پَسانی گواشئے دپا مپُتریت و چه دگه نێمگے سر بکپیت، بزان دُزّ و رَهزَنے.
دروازگ من آن، هرکَس که چه منی راها بگوَزیت، رَکّیت. تها کئیت یا ڈنّا رئوت، چَراگاهێا سرَ بیت.
ایسّایا گوَشت: ”راه من آن، راستی من آن و زند بَکشۆک هم من آن. کَسّ پتئے کِرّا سر بوتَ نکنت، اگن منی راها مرئوت.