5 رُژن تهارۆکیا دْرَپشیت و تهارۆکی هچبر رُژنئے سرا بالادَست نبوتگ.
هچکَس رۆکێن چِراگا تَگارێئے چێرا اێرَ نکنت، چِراگدانئے سرا اێریَ کنت تان آییئے رُژنایی په لۆگئے سجّهێن مردمان برسیت.
آ جهانا اَت و هُدایا جهان چه هماییئے وسیلها جۆڑ کرتگاَت، بله جهانا آ پَجّاه نئیاورت.
ترا پمێشکا آیانی کِرّا راهَ دئیان، تان چمّانِش پَچ بکنئے. آ چه تهاریا رُژناییئے نێمگا بیاینت و چه شئیتانئے پُرزۆرێن دستا دێم په هُدائے راها بترّنت، تان گناهِش پهِلّ کنگ ببنت و گۆن هما مردمان شریکدار ببنت که چه منی سرئے باوَرمندیا پاک و پَلگار بوتگاَنت.‘
آیان هُداپَجّاری پُراَرزش و اَلّمێن کارے نزانت و هُدایا هم آ، بێننگێن پِگر و هئیالانی تها یله کرتنت تان ناراهێن کارانی تها بکپنت.