4 ٹوهێن بۆجیگان بچارێت. هرچُنت که باز مزن اَنت و په آیانی دێما برگا تْرندێن گوات پکار اِنت، بله ناهُدا بۆجیگا گۆن هُردێن سُکّانے هر جاه که بلۆٹیت بارت.
سجّهێن چیزّ، پتا منی دستا داتگاَنت. اَبێد چه پتا، هچکَس چُکّا نزانت. همے ڈئولا، دگه هچکَس پتا نزانت، اَبێد چه چُکّا و هما مردمان که چُکّ بلۆٹیت پتا په آیان پَدّر بکنت.
یکّ اَناگت تْرندێن توپّانے بوت و چئول و مئوجان بۆجیگ مان رُپت، بله ایسّا واب اَت.
بله پئوجی اَپسرا پولُسئے هبرانی سرا دِلگۆش دئیگئے بدلا، بۆجیگئے هُدابُند و ناهُدائے هبر زرتنت.
اگن ما اَسپانی دَپا لَگام بکنێن تان آیان وتی پرمانا بیارێن، گڑا آیانی سجّهێن جسم و جانا هر نێمگے که بلۆٹێن تاب داتَ کنێن.
همے ڈئولا، زبان و لِلّک هم انسانئے جسمئے یکّ هُردُکێن بهرے بله مزنێن گُرّگَ جنت. اَنچُش که آسئے هُردێن تریشکُکے، مزنێن جنگلے سۆچیت،