Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




آکوب 1:4 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

4 بله بِلّێت که اے سَبر و اۆپار سَرجم ببیت تان شما رُست و رُدۆم بکنێت و تمان و کامل ببێت و شمارا هچّ کمّیے مبیت.

See the chapter Copy




آکوب 1:4
26 Cross References  

هُداوندئے بارگاها آرام بئے و گۆن اۆپارے آییئے ودارا. آیانی سئوَبا جۆش مجن که وتی راها کامران اَنت و آیانی سئوَبا هم که پلیتێن پندلان کارَ بندنت.


گۆن سَبرے په هُداوندا ودارُن کرت، دێمی گۆن من ترّێنت و منی پریاتی اِشکت.


سجّهێن مردم، په منی نامئے سئوَبا چه شما نَپرتَ کننت. بله هما که تان آهِرا سکّیانَ سگّیت، آ رَکّیت.


وَرناێن مردا گۆن ایسّایا گوَشت: ”اے سجّهێن من کرتگ‌اَنت. دگه کجام کار پَشت کپتگ؟“


پمێشکا شما باید تمان و بےائیب ببێت، اَنچُش که شمئے آسمانی پت وتی جاها تمان و بےائیب اِنت.


گڑا، ایسّایا په مِهرے آییئے نێمگا چارت و گوَشتی: ”ترا اَنگت یکّ کارے کنگی اِنت، برئو وتی سجّهێن مال و هستیا بَها کن و زَرّان گریب و نێزگارێن مردمانی سرا بهر کن، اے پئیما ترا آسمانی گنجے رسیت. گڑا بیا و منی رَندگیریا بکن.“


وهدے ایسّایا آییئے پَسّئو اِشکت، گوَشتی: ”ترا اَنگت یکّ کارے کنگی اِنت، وتی سجّهێن مال و هستیا بها کن و زَرّان گریب و نێزگارێن مردمانی سرا بهر کن، اے پئیما ترا آسمانی گنجے رسیت. گڑا بیا و منی رَندگیریا بکن.“


اگن په دِلێری سکّیان بسگّێت، وتی ساها رَکّێنێت.


شَرّێن زمینا رِتکگێن تُهمانی مانا، هما مردم اَنت که هُدائے هبران گۆشَ دارنت و په سِتک و دل و پاکێن نیّتے آیانَ مَنّنت. اے چۆ هما کِشارا اَنت که هۆشگ و بَرَ کننت و پایدارَ بنت.


من آیانی دل و درونا بمانان و تئو منیگا و آ سَرجما همسِتک و همدل ببنت، تانکه جهان بزانت که تئو منا رئوان داتگ و اَنچۆ که تئو منا دۆست داشتگ، آ هم تئو همے پئیم دۆست داشتگ‌اَنت.


شَرّێن کارئے کنگا دم مبَرێن، چێا که اگن هِمّتا دئور مدئیێن، په وهدَ رُنێن.


هُدائے جند، اێمنیئے هُدا شمارا سَرجمیا پاک و پَلگار بکنات. تان مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے واترّ بئیگا شمئے اَرواه و ساه و بدن سَرجمیا بےائیب بماناتنت.


تانکه هر هُدادۆست په هر پئیمێن شَرّێن کارا کابِل و تئیار ببیت.


اگن چه شما یکّێئے زانت و هِکمت کمّ ببیت، چه هُدایا بلۆٹیت و هُدا، که چه وتی بَکشندگیا هرکَسا بے مِنَّت و شِگانَ دنت، آییا زانت و هِکمتَ بَکشیت.


ما سجّهێن باز رَدَ جنێن و ٹَگلَ ورێن. اگن کَسے چه وتی هبران ٹَگل مئوارت، تمان و کاملێن انسانے و وتی سَرجمێن جسم و جانئے مَهارا داشتَ کنت.


نون هُدا، که سجّهێن رهمتانی مالک اِنت و شمارا چه مَسیهئے راها دێم په هما اَبدمانێن شئوکتا گْوانکی جتگ، شمئے کمّێن سکّی و سۆرێئے سگّگا رند، شمارا نۆکسرا توانَ دنت، مُهر و مُهکمَ کنت و پایداری و زۆرَ بَکشیت.


بله اگن کَسێا اے شَرّی مبنت، اَلّما کَمدید و کۆرے و شمُشتگی که چه وتی پێسریگێن گناهان پاک بوتگ.


Follow us:

Advertisements


Advertisements