9 بچار، بنی اِسراییلیانی پریات منی کرّا سر بوتگ، من هما زُلم هم دیستگاَنت که مِسری آیانی سرا کننتِش.
هُداوندئے پرێشتگا پدا گوَشت: ”نون تئو لاپپُرّ ائے و مردێنچُکّے کارئے. چُکّئے ناما اِسماێل بکن چێا که هُداوندا تئیی پِریات اِشکتگ.
گوَشتی: ’سرا چست کن و بچار، رمگئے بُزانی راێنۆکێن سجّهێن پاچِن ٹِکّ و ٹَگارێن اَنت. من دیستگ که لابانا گۆن تئو چے کرتگ.
هُداوندَ گوَشیت: ”چه نِزۆرێن مردمانی لگتمالی و هاجتمندانی نالگانی سئوَبا نون جاهَ جنان. من اِشان هما پئیما اێمنیَ بَکشان که اِشانی اَرمان اِنت.“
تانکه تئیی سجّهێن ستا و تئوسیپان سَهیونئے جنکئے دروازگانی دێما برجاه داران و شادمانی بکنان که تئو منا رَکّێنتگ.
بادشاه و آییئے مَنسبداران، بیگارگیر اِشانی کارمستر کرتنت که اِشانی سرا زۆراکی بکننت و گرانێن کارِش ببندنت. بنی اِسراییلیان په پِرئونا دو شهر اَڈّ کرت. یکّێئے نام پیتوم اَت و یَکّێئے رَمِسێس. دوێن اَمباری شهر اَتنت.
گڑا پِرئونا وتی سجّهێن مردم هُکم دات و گوَشتنت: ”هر اِبرانی مَردێنچُکّے که پێدا بیت، آییا نیلّئے کئورا دئور بدئیێت، بله اِبرانی جنکّان بِلّێت.“
نون مِسرئے سرا نۆکێن پِرئونے بادشاهی تَهتا نِشت. اے بادشاه ایسُّپئے بارئوا سرپد نهاَت.
ماه و سال گوَستنت و همے نیاما مِسرئے بادشاه مُرت. اِسراییلی چه وتی گُلامیا نالَگ و پِریاتا اَتنت. آیانی اے نالَگ و پِریات بُرزاد شت و هُدایا سر بوتنت.
هُدایا اِسراییلی دیستنت و آیانی سرا بَزّگی بوت.
هُداوندا گوَشت: ”منی مهلوک که مِسرا اِنت، من آیانی بزّگی شَرّیا دیستگ. من دیستگ که وتی بیگارگیرانی سئوَبا چۆن پِریاتَ کننت. آیانی دردان شَرّیا زانان.