1 نِبوکَدنِزَرا وتی بادشاهی دئورئے دومی سالا واب دیست. آییئے اَرواه بێتاهیر بوت و آ وابَ نکپت.
بادشاها گۆن آیان گوَشت: ”من وابے دیستگ و منی اَرواه په اے وابئے مانائے زانگا بێتاهیر اِنت.“
هما نشانی که بُرزێن اَرشئے هُدایا منا پێش داشتگاَنت و هما مۆجزه که په من کرتگاَنتی، وشَّ بان که شمارا بگوَشانِش.
من وابے دیست و تُرسێا منا مان پتات. گَندلانی سرا، منی هئیال و شُبێنان منا تُرسێنت.
نون بادشاه بِلشازَر گێشتر پرێشان بوت. آییئے دێم گێشتر زَرد تَرِّت. آییئے میر و مهتر هئیران بوتنت.
پدا بادشاه وتی کَلاتا شت. سجّهێن شپا وراکی نئوارت و واب نکپت. آییئے بارگاها هچّ پئیمێن شاتکامی کنگ نبوت.
بابِلئے بادشاه بِلشازَرئے دئورئے ائولی سالا دانیالا وابے دیست، وهدے وتی نپادئے سرا تچک اَت، شُبێن و اِلهام آییئے سرئے تها چکرّگا اَتنت. آییا وتی وابئے هاسێن هبر نبشته کرتنت.
منِ دانیالئے اَرواه پرێشان اَت. منی دل و دَماگئے شُبێن و اِلهامان منا تُرسێنت.