12 ”مهربانی بکن و مارا تان ده رۆچا بچکّاس و بچار، بِلّ که مارا په ورگا تهنا سبزی و په نۆشگا تهنا آپ دئیگ ببیت.
کارمَستِر اشپنازا په دانیال، هَنانیا، میشاێل و اَزَریایا یکّ اپسَرے داشتگاَت. دانیالا گۆن همے اپسرا گوَشت:
پدا مارا گۆن هما وَرنایان دێم په دێم بکن و بچار که شاهی وراکان ورگا اَنت. اگن ما نزۆرتر بوتێن، رَندا گۆن ما هما پئیما بکن که تئیی دلَ گوَشیت.“
گڑا اپسرا شاهی وراک و شراب، چه آیانی وراکا در کرتنت و آیانا سبزیَ دات.
یکّێئے باور آییا هر چیزّئے ورگا کِلّیت، بله دومی که باوری نِزۆر اِنت تهنا سبزیَ وارت.
چه آیۆکێن آزاران متُرس. بچار، شئیتان چه شما لهتێنا په شمئے چکّاسگا زندانا کنت و تئو تان ده رۆچا آزار دئیگَ بئے. تان مرکئے ساهتا وپادار بئے و من ترا زِندئے تاجا دئیان.