11 هما آزار و سکّی و سۆریانی بارئوا هم زانئے که اَنتاکیَه و اِکۆنیَه و لِستْرَهئے شهران منی سرا کپتنت. من اے آزار سَگّتنت و هُداوندا منا چه اے سجّهێنان نِجات دات.
هما پرێشتگ که منا چه هر تاوانا رَکّێنتگی، اے چُکّان برکت بدئیات. اے منی نامئے سرا و منی پت و پیرُکئے نامئے سرا بزان اِبراهێم و اِساکئے ناما زانَگ باتنت و زمینئے سرا سکّ باز باتنت.“
بله هُدایا منا تان مرۆچیگا کُمکّ کرتگ و نون اِدا اۆشتاتگان و مزن و کسان، سجّهێنانی دێما گواهیَ دئیان. اے هبران که من کنگا آن، چه موسّا و اے دگه نبیانی پێشگۆییان ڈنّ نهاَنت،