چۆ مبیت کَسے وڑے نه وڑے شمارا رَد بدنت، هُداوندئے رۆچ تان هما وهدا نئیئیت که مردم چه هُداوندا سَرکَشّ مبنت و بێرَهبَندێن مرد، بزان ”تباهیئے چُکّ“ پاشْک مبیت.
چێا که بێرهبندیئے چێرێن زۆر و واک وتی کارا چه پێسرا کنگا اِنت، بله هما که بێرهبندیئے دێما دارَگا اِنت، تانکه جندی دور کنگَ نبیت، بێرهبندیئے دێما داریت.