په تِسالونیکیان پولُسئے دومی کاگد 2:3 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا3 چۆ مبیت کَسے وڑے نه وڑے شمارا رَد بدنت، هُداوندئے رۆچ تان هما وهدا نئیئیت که مردم چه هُداوندا سَرکَشّ مبنت و بێرَهبَندێن مرد، بزان ”تباهیئے چُکّ“ پاشْک مبیت. See the chapter |
آ رستر که تئو دیست، یکّ وهدێا هستاَت، نون نێستاِنت بله چه جُهلێن تَهتَرونا در آیگی اِنت و بربادیئے نێمگا رئوت. زمینا نِشتگێن هما مردم که چه جهانئے جۆڑ بئیگئے وهدا آیانی نام ’زِندئے کتابا‘ نبشته نهاِنت، اے رسترا که گِندنت هئیرانَ بنت، چێا که اے رستر یکّ وهدے هستاَت و نون نێستاِنت بله پدا آیگی اِنت.