Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




په تِسالونیکیان پولُسئے دومی کاگد 1:8 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

8 همایان سِزا دنت که هُدایا پَجّاهَ نئیارنت و مئے هُداوندێن ایسّائے وشّێن مِستاگئے پرمانبرداریا نکننت.

See the chapter Copy




په تِسالونیکیان پولُسئے دومی کاگد 1:8
59 Cross References  

اِنسانئے گَلّێنَگا رَند، په زِندئے درچکئے راهئے بندگا، هُدایا اَدَنئے باگئے رۆدراتکی نێمگا کَرّوبی اۆشتارێنتنت و اَنچێن آس‌گْوارێن زَهمے هم اێری کرت که هر نێمگا چهریَ وارت.


تان منی تئوارا اِشکننت، پرمانَ برنت، دَرامد منی دێما وتی سرا جَهلَ کننت.


وتی گَزبا هما کئومانی سرا بگوار که ترا پجّاهَ نئیارنت و هما مُلکانی سرا که تئیی ناما نگِرنت،


آ که تئیی ناما زاننت تئیی سرا تئوکلَ کننت چیا که تئو، او هُداوند، وتی هُدۆناکێن لۆٹۆک یله نکرتگ‌اَنت.


او بێرگیرێن هُدا! او هُداوند! او بێرگیرێن هُدا! وتی شان و شئوکتا زاهر کن.


بله پِرئونا گوَشت: ”یَهوِه کئے اِنت که من آییئے گپّا گۆش بداران و بنی اِسراییلا رئوگا بِلّان؟ من یَهوِها نزانان و بنی اِسراییلا رئوگا نئیلان.“


آسئے کئورے تچگا اَت و چه آییئے بارگاها در آیگا اَت. هزارانی هزار آییئے هِزمتا اَت و لَکّانی لَکّ آییئے دێما اۆشتاتگ‌اَت. دیوان په دادرَسیا نِشت و کتاب پَچ بوتنت.


رَندا گۆن همایان که چَپّێن نێمگا اَنت، گوَشیت: ’او شومّان! چه منی دێما دور بێت و هما جمبورێن آسئے نێمگا برئوێت که هچبرَ نمریت و په شئیتان و آییئے همراهان اَڈّ کنگ بوتگ.


پمێشکا اے مردم دێم په اَبدمانێن سِزایا رئونت، بله پهرێزکارێن مردمان نمیرانێن زِندَ رَسیت.“


هُدائے دادرَسی اِش اِنت: نور و رُژن جهانا آتک، بله رُژنئے بدلا مردمان تهارۆکی دۆست داشت، پرچا که آیانی کار سِلّ اَتنت.


آیان گوَشت: ”تئیی پت کجا اِنت؟“ ایسّایا پَسّئو دات: ”شما نه منا زانێت و نه منی پتا. اگن شما منا بزانتێن، شما منی پت هم زانتگ‌اَت.“


اے ڈئولا هُدائے پاکێن هبر مردمانی نیاما تالان بوت و اورشَلیما مرید سکّ زوتّ گێشا چه گێشتر بئیانَ بوتنت. بازێن دینی پێشواے هم اے باوَرئے مَنّۆگر بوت.


آیان هُداپَجّاری پُراَرزش و اَلّمێن کارے نزانت و هُدایا هم آ، بێننگێن پِگر و هئیالانی تها یله کرتنت تان ناراهێن کارانی تها بکپنت.


مارا چه آییئے نێمگا اے رهمت و کاسِدیئے کار رَستگ که په هماییئے نامئیگی، سجّهێن دَرکئومانی نیاما اَنچێن پَرمانبرداریے بیارێن که چه ایمانا کئیت.


بله بازێنێا اے وشّێن مِستاگ نمَنِّتگ، چێا که اِشئیا نَبیَ گوَشیت: ”او هُداوند! مئے پئیگامئے سرا کئیا باور کرت؟“


منا بَسّ هما کارانی بارئوا هبر کنگئے تَهْم و جُریت هست‌اِنت که مَسیها چه منی دستا، بزان چه منی هبر و کاران، کرتگ‌اَنت تان دَرکئوم پَرمانبردار ببنت.


بله نون پاشک و پَدّر بوتگ و گۆن اَبدمانێن هُدائے هُکم و پرمانا چه نَبیانی نبشتانکان دَرکئومانی نیاما پَجّارێنگ بوتگ، تان سجّهێن کئوم باور بکننت و بمَنّنت.


وهدے وتا پَرمانبردارێن گُلامانی پئیما یکّێئے دستا دئیێت، آییئے گُلامَ بێت، پرچا که چه هماییا پرمانَ زورێت. اے هبرا نزانێت؟ یا گناهئے گُلامَ بێت که دێم په مَرکا بارت یا پَرمانبرداریئے گُلام، دێم په پاکی و پَلگاریا.


او بےاَگلێن گَلاتیان! کئیا شمارا سِهر کرتگ؟ ایسّا مَسیهئے سَلیب کشّگئے کِسّه گۆن شما اَنچۆ پَکّاییا بئیان کنگ بوت که هر چیزّ پوره شمئے چمّانی دێما زاهر بوت.


پێسرا، هما وهدا که شما هُدا نزانتگ، هما چیزّانی گُلام بوتگێت که آ وتی زاتا هُدا نه‌اَنت.


درکئومانی ڈئولا مبێت که هُدایا نَزاننت و هئوا و هئوَسانی گُلام اَنت.


اَنچُش که سارَها اِبراهێمئے پرمانبَرداری کرت و واجه و مستری گوَشت. اگن شمئے کار نێک و شَرّ ببنت و مئیلێت که چیزّے شمارا بترسێنیت، شما هم هماییئے چُکَّ بێت.


نون دادرسیئے وهد آتکگ و اے دادرسی چه هُدائے هاندان و کَهۆلا بِنداتَ بیت. اگن دادرسی چه هُدائے هاندانا بِنداتَ بیت که ما اێن، گڑا آ مردمانی آسر و آکبت چے بیت که هُدائے وشّێن مِستاگئے نمَنّۆک اَنت؟!


چه هما هُکم و هبرا هم سجّهێن آسمان و اے زمین، په آسا گچێن کنگ بوتگ و تان دادرسیئے رۆچ و ناباورێن مردمانی تباهی و زئوال بئیگا دارگ بوتگ‌اَنت.


همے پئیما، سُدوم و گُمورَه و کِرّ و گوَرئے شهرانی مردم، که همایانی ڈئولا بێننگی‌اِش کرت و نارهبندێن واهگانی پدا کپتنت، اَبدی آسا پِرّێنگ بوتنت تان په دگران درس و اِبرت ببنت.


پدا اِشانی رَد دئیۆک، اِبلیس، آس و گۆکُرتئے گوَرما دئور دئیگ بوت، همۆدا که رستر و درۆگێن پئیگمبر اَنت. اِشان، شپ و رۆچ، اَبد تان اَبد اَزابَ رسیت.


بله لگۆر و ناباور و هما که بَژّناک اَنت، هۆنیگ و زِنهکار و جادوگر و بُت‌پرست و سجّهێن درۆگبند، اِشانی آسر اِش اِنت که آسئے گوَرما گۆن آس و گۆکُرتا سۆچگ ببنت. اے دومی مرک اِنت.“


زار زارا گرێوگ و گوَشگا اَتنت: ”او پاک و راستێن هُداوند! تان کدێن دادرسیَ نکنئے و مئے هۆنئے بێرا چه زمینئے سرا نِشتگێنانَ نگرئے؟“


Follow us:

Advertisements


Advertisements