Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




پِتْرُسئے دومی کاگد 3:15 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

15 اے هبرا هم مشمۆشێت که مئے هُداوندئے سَبر و اۆپارئے مکسد رَکّێنگ اِنت، اَنچُش که مئے دُردانگێن برات پولُسا گۆن هُدابَکشتگێن هِکمتے په شما نبشتگ.

See the chapter Copy




پِتْرُسئے دومی کاگد 3:15
27 Cross References  

چه هُدائے روها پُرّ کرتگ و اَگل و پَهم و زانت و هر کِسمێن دستئے هُنَر بَکشاتگ


من چه دانئے کَبیلها اَهیسامَکئے چُکّ اُهولیاب هم گِچێن کرتگ که بِسَلێلا کُمَکّ بکنت. من سجّهێن هُنَرمند دانایی بکشاتگ‌اَنت که هما سجّهێن چیزّان اَڈّ بکننت که من ترا هُکم داتگ:


چه هُدائے روها پُرّ کرتگ و اَگل و پَهم و زانت و هر کِسمێن دستئے هُنَر بَکشاتگ.


هُداوندا اِشانا په هر پئیمێن کارا هُنَر بَکشاتگ، په هما سجّهێن کاران که آجِنۆکِشَ کننت و اِزمکارِش آسمانی و جَمو و سُهرێن پَژم و شَرّێن لیلُمئے سرا گوَپنت و دۆچنت، بزان هر کارے که بَلدێن اِزمکارَ کننت.“


چێا که من شمارا اَنچێن هبرانی زانتکاریا دئیان که هچّ دژمنے شمئے دێما مه‌اۆشتیت و شمئے هبران پرۆشت مکنت.


پمێشکا ما په همدلی شئور کرت که چه وت لهتێن مردم گچێن بکنێن و گۆن وتی دۆستێن پولُس و بارنابائے همراهیا، په شما راه بدئیێن،


چه سجّهێن سکّی و سۆریان رَکّێنتی. هُدایا آ، همینچُک لاهکی و زانت و زانگ دات که مِسرئے بادشاه، پِرئونئے مِهر و اِهتباری په وت کَٹّت و پِرئونا آ وتی سَرجمێن مُلک و مِلکتئے کارمَستر کرت.


هَنّانیا شت و هما لۆگا رَست، شاوولی دست پِر مُشت و گوَشتی: ”او منی براتێن شاوول! هما هُداوند بزان ایسّا، که راها په تئو زاهر بوت، منا راهی داتگ که تئو پدا بگندئے و چه هُدائے پاکێن روها پُرّ ببئے.“


یا که آییئے مهربانی و سبر و تهمبُلئے گنجا بےارزشَ زانئے و اے چیزّا سَرپدَ نبئے که هُدائے مهربانیئے مکسد همش اِنت که ترا دێم په تئوبه کنگا بِبارت؟


بله منی سرا پمێشکا رهم کنگ بوت که ایسّا مَسیها لۆٹت گۆن من وتی بێکساسێن سَبر و اۆپارا زاهر بکنت، من که چه سجّهێنان گَنتر آن، و اے پئیما من په هما مردمان مسالے ببان که آییئے سرا ایمانَ کارنت و ابدمانێن زندێئے واهندَ بنت.


اگن چه شما یکّێئے زانت و هِکمت کمّ ببیت، چه هُدایا بلۆٹیت و هُدا، که چه وتی بَکشندگیا هرکَسا بے مِنَّت و شِگانَ دنت، آییا زانت و هِکمتَ بَکشیت.


بله آ هِکمت که چه بُرزا کئیت، ائولا که پاک و پَلگار اِنت، رندا سُهل آرۆک و نرم، مَنّۆک و چه نێکی و رهمتئے بَر و سَمرا پُرّ اِنت، چه پرک و پێر و دورویی و دوپۆستیا هم دور اِنت.


هما اَرواه که گوَستگێن زمانگا ناپرمانی‌اِش کرتگ‌اَت، بزان نوهئے زمانگا که بۆجیگ اَڈّ بئیگا اَت و هُدا گۆن سبر و اۆپار وداریگ اَت، بله کمّێن مردمے، بزان تهنا هشت مردم چه آپئے راها رَکّت.


هما هبران وتی یاتا بیارێت که گوَستگێن زمانگان پێشیگێن پاک و پَلگارتگێن نبیان گوَشتگ‌اَنت، اَنچُش هم مئے هُداوند و رَکّێنۆکئے هُکما شمئے هئیالا بیاران که آییئے کاسِدان شمارا داتگ.


لهتێن مردم گمانَ کنت و گوَشیت که هُداوندا وتی پِر ترّگ و آیگئے کئول و واده مهتل داشتگ، بله چُش نه‌اِنت. راستێن هبر اِش اِنت که هُداوند گۆن شما سبر و اۆپارَ کنت، وهد و مۆهَ دنت که گُنهکار پتئوبه بکننت، چێا که نلۆٹیت کَسّے گار و بێگواه ببیت.


Follow us:

Advertisements


Advertisements