پِتْرُسئے دومی کاگد 3:10 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁰ بله هُداوندئے رۆچ اَلّما کئیت. چُش که دُزّے اَناگتَ کئیت و سجّهێنان جاهَ سِرّێنیت. آ رۆچا آسمان گۆن تُرسناکێن تئوار و بوستگے گار و بێگواهَ بیت، اِستار و ماه و رۆچ و هرچے که آسمانا هست، آسا کپیت و آپَ بیت و زمین و هرچے که زمینا هست سُچیت و پُرَ بیت.

پِتْرُسئے دومی کاگد 3:10 Cross References

زَبور 102:26

اے سجّهێن گار و بێگواهَ بنت بله تئو مانئے، اے سجّهێن چۆ پۆشاکا کوَهنَ بنت، تئو اِشان چۆ پۆشاکا بدلَ کنئے و اے بێرانَ بنت،

زَبور 46:6

کئوم شۆرشَ کننت و هکومت سرشکونَ بنت، آ وتی تئوارا بُرزَ کنت و زمین آپَ بیت.

زَبور 97:5

هُداوندئے دێما کۆه چۆ مۆما آپَ بنت، سجّهێن جهانئے هُداوندئے دێما.

مَتّا 24:35

زمین و آسمان گارَ بنت، بله منی هبر هچبر گار و زیانَ نبنت.

مَرکاس 13:31

زمین و آسمان گارَ بنت، بله منی هبر هچبر گار و زیانَ نبنت.

لوکا 12:39

شما شَرَّ زانێت، اگن لۆگئے هُدابُندا بزانتێن دُزّ کجام وهدا کئیت، گڑا آییا هچبر دُزّ وتی لۆگا په دُزّیا نه‌اِشتگ‌اَت.

پولُسئے کاگد په رومیان 8:20

سجّهێن هستی ناهودگیئے دستا دئیگ بوت. اے چه هستیئے جندئے واهگ و رَزایا نبوت، چه هماییئے واهگ و رَزایا بوت که هستی‌ای ناهودگیئے چێرا چێر ترّێنت، بله گۆن اے اُمێتا

په تِسالونیکیان پولُسئے ائولی کاگد 5:2

چێا که شما شَرّیا زانێت که هُداوندئے رۆچ چۆ شپی دُزّێا کئیت.

په تِسالونیکیان پولُسئے ائولی کاگد 5:4

بله او براتان! شما تهاریا نه‌اێت که آ رۆچ چۆ دُزّێا بیئیت و شمارا جاه بسِرّێنیت.

پِتْرُسئے دومی کاگد 3:11

نون که زانێت هرچے مئے چاگردا هست گار و زئوال بئیگی اِنت، گڑا باید اِنت شمئے زِند پاک و پَلگار ببیت و په هُدادۆستی بگوَزیت.

پِتْرُسئے دومی کاگد 3:12

هُدائے رۆچئے اِنتزار و ودارا هم ببێت و جُهد بکنێت که آ رۆچ زوت‌تر برسیت، هما رۆچ که آسمانَ سُچیت و آپَ بیت و اِستار و ماه و رۆچ و هرچے که آسمانا هست آسا کپنت و آپَ بنت.

پِتْرُسئے دومی کاگد 3:7

چه هما هُکم و هبرا هم سجّهێن آسمان و اے زمین، په آسا گچێن کنگ بوتگ و تان دادرسیئے رۆچ و ناباورێن مردمانی تباهی و زئوال بئیگا دارگ بوتگ‌اَنت.

یَهودائے کاگد 1:6

آییا هما پرێشتگ هم تان دادرَسیئے مزنێن رۆچا تهارۆکیا گۆن اَبدمانێن زمزیلان بستگ‌اَنت که وتی اِهتیارئے بُرز و بلندێن کَدرِش نزانت و وتی جاگه‌اِش یله دات.

اِلهام 16:15

”بچار، من دُزّکاییَ کایان. بَهتاور هما اِنت که آگهَ مانیت و وتی پۆشاکان تئیارَ داریت تانکه آ جاندرا در مئیئیت و آییئے ننگ گِندگ مبیت.“

اِلهام 20:11

رندا من بلاهێن اسپێتێن تَهتے دیست و هما هم که تَهتئے سرا نِشتگ‌اَت. زمین و آسمان چه آییئے دێما تتکنت و په زمین و آسمانا هچّ جاگهے پَشت نکپت.

اِلهام 21:1

رَندا من نۆکێن آسمان و نۆکێن زمینے دیست چێا که ائولی آسمان و ائولی زمین گار بوتگ‌اَتنت و دریا هم نون نێست‌اَت.

اِلهام 3:3

گڑا تئوبه کن و هرچے که ترا رَستگ و تئو اِشکتگ یاتِش کن و مُهرِش بدار. اگن آگه نبوتئے، من دُزّکاییَ کایان و تئو هچّ سرپدَ نبئے که من چِه وهدا په تئو کایان.

اِلهام 6:14

آسمان چۆ نَزّ آتکگێن تومارێا شت و هر کۆه و هر جَزیره چه وتی جاها سُرێنگ بوت.