Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




پِتْرُسئے دومی کاگد 2:3 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

3 اے استاد، وتی تَماه و جۆپهانی هاترا گۆن هبرانی چال و پرێبا شمارا پُلنت. بازێن وهدے بیت که آیانی سرا مئیارباریئے شئور بُرّگ بوتگ. اے شئور پوره کنگَ بیت و آیانی تباهی وابے نه‌اِنت.

See the chapter Copy




پِتْرُسئے دومی کاگد 2:3
43 Cross References  

تان منی تئوارا اِشکننت، پرمانَ برنت، دَرامد منی دێما وتی سرا جَهلَ کننت.


هُدایا بگوَشێت: ”تئیی کار چنکدر باکمال اَنت. تئیی واک و کدرتئے مزنیئے سئوَبا دژمن تئیی دێما هاکا کپنت.


هما که چه هُداوندا نپرتَ کننت، دوتل و سرجهل بوتگ‌اتنت، تان اَبد اَنچش بوتگ‌اَت.


بله بَژن و اَپسۆز په شما، او شَریَتئے زانۆگران و پَریسیان! او دوپۆستێن شَتَلکاران! شما جنۆزامانی لۆگان گۆن مالواریا برێت و په پێش دارگا، وتی دْوا و سنایان دْراجکَشَّ کنێت، شمارا سَکترێن سِزا و پدمُزَّ رَسیت.


شمارا گوَشان که زوتّ آیانی هَکّا دنت. بله آ وهدی که انسانئے چُکَّ کئیت، بارێن سِتک و باور اے زمینئے سرا پَشتَ کپیت که آ بگندیت؟“


گڑا ایسّااِش چمّانی چێرا کرت، وتی چاریگ و جاسوسِش رئوان داتنت تان آ وتا ایسّائے دێما تچک و پهرێزکارێن مردم پێش بدارنت. آیانی مکسد اِش اَت که ایسّایا چه آییئے جندئے هبران مان بگیشّێننت و رومئے والیئے دستا بدئینت.


اَنگت ایسّا گۆن مریدان هبر کنگا اَت که رُمبے مردم آتک و رَست. چه ایسّائے دوازدهێن مریدان یکّے، بزان یَهودا، آیانی رهشۆن اَت. آ، ایسّائے نزّیکّا آتک تان بچُکّیتی.


گۆن کپۆت بها کنۆکان گوَشتی: ”اے چیزّان چه اِدا در کنێت. منی آسمانی پتئے لۆگا بازارے مکنێت.“


چێا که چُشێن مردم مئے هُداوند مَسیهئے هِزمتا نکننت، آ وتی لاپئے گُلام اَنت و گۆن وتی نرم و چرپێن زبانا سادَهێن مردمان رَدَ دئینت.


شما زانێت که ما هچبر چاپلوسی نکرتگ و نه مارا چێرێن تَماه و لالِچے بوتگ. هُدا شاهد اِنت.


هما وهدا که مردمَ گوَشنت ”اَمن و امان اِنت“، آیانی سرا اَناگت تباهیے کئیت، انچۆ که لاپ‌پُرّێن جنێنێئے چِلّگی درد اناگتَ کایَنت، و آ تَتکَ نکننت.


شرابیے مبیت، شِدّتیێن مردمے مبیت، نَرم‌تَبے ببیت، جنگۆلے مبیت، زَردۆستے مبیت.


همے پئیما باید اِنت کلیسائے هِزمتکار هم اِزّتمَندێن مردم ببنت، تَچک و راست ببنت، شرابی مبنت و په زَرّ و مالا لالِچ و تماه مکننت.


دائِمی جێڑه و جَنجال اِنت که آیانی پگر و هئیال سِلّ تَرّتگ‌اَنت و آ چه راستیا دور برگ بوتگ‌اَنت. اِشانی گُمان همش اِنت که هُداتُرسی پائدگمندێن کار و بارے.


اے مردمانی دپ باید اِنت بند کنگ ببیت، چێا که په وتی لالِچ و تَماها لهتێن لۆگا سرجما تباه کنگا اَنت. اے اَنچێن تالیم دئیگا اَنت که باید اِنت مدئینت.


کلیسائے کماشا هُدائے لۆگئے زِمّه گۆن اِنت، پمێشکا باید اِنت آییا مردمانی مَلامت پِر مبیت، گروناک مبیت، دمانا زهر مگیپت، شرابیے مبیت، شِدّتیێن مردمے مبیت و په زرّ و مالا لالِچ و تماه مکنت.


و ”سِنگے که مردمانَ ٹَگلێنیت و کۆهے که آیان دئورَ دنت.“ آیانی ٹَگل ورگئے سئوَب اِش اَت که هُدائے هبرِش نزرت. آیانی آسر و آکبت همِش اَت.


هُدائے رمگئے شپانکی و چارگا بکنێت که شمئے سپرده کنگ بوتگ. اے کارا په نادلکَشّی مکنێت، په دل و سِتک بکنێتی هما ڈئولا که هُدا لۆٹیت. گۆن هُبّ و هُدۆناکی بکنێتی، په وتی جندئے نپ و سوتّا مکنێتی.


وهدے ما گۆن شما هُداوندێن ایسّا مَسیهئے زۆر و کدرت و آییئے پِر ترّگئے بارئوا هبر کرت، په چالاکی جۆڑ کرتگێن کِسّهانی رَندگیریا نه‌اتێن، ما گۆن وتی جندئے چمّان آییئے شان و شئوکت دیستگ‌اَت،


بله مردمانی نیاما درۆگێن نبی هم هست‌اَت، هما دابا که شمئے نیاما درۆگێن استاد ودیَ بنت که چێراَندری بێران کنۆکێن باوَران رئواجَ دئینت، تنتنا وتی هُداوندا هم نمَنّنت که آیی گۆن وتی هۆنا بها زرتنت. آ گۆن تێزێن گار و بێگواهیێا دُچارَ کپنت.


گڑا همے پئیما هُداوندَ زانت که وتی پهرێزکارێن مردمان چۆن چه چَکّاسان برَکّێنیت و بدکاران سِزا بدنت تان هما وهدا که دادرسیئے رۆچ برسیت.


بَژن و اپسۆز په آیان! چێا که کائِنئے راها رئونت و وتی سوتّانی پدا بَلیامئے گُمراهیا کپنت و کۆرائے سَرکشّیا بێرانَ بنت.


تان سجّهێنانی دادرسیا بکنت و اے بێهُداێن ناباوران په آیانی سجّهێن گَندهکاریان و په هما سجّهێن سِلّێن هبران که اے بێباورێن گُنهکاران آییئے هلاپا گوَشتگ‌اَنت، مئیاریگ بکنت.“


اے مردم، گلّه‌گزار، ایرازگِر و وتی بدکاری و سِلّێن واهگانی بُڈّتگێن اَنت، په وت پهرَ بندنت و په وتی نپ و سوتّان گۆن چاپلوسی و چَرپ‌زبانی مردمان ستا کننت.


چێا که لهتێن اَنچێن مردم چێرکایی شمئے نیاما پُترتگ که وتی بێهُداییئے سئوَبا چه پێسرا مئیاریگ کنگ بوتگ‌اَنت. آ هُدائے رهمتان تابَ دئینت و په وتی بێننگێن کار و واهگان کارشَ بندنت و مئے یکّ و یکدانگێن واجه و هُداوند، ایسّا مَسیها نمَنّنت.


همے پئیما، سُدوم و گُمورَه و کِرّ و گوَرئے شهرانی مردم، که همایانی ڈئولا بێننگی‌اِش کرت و نارهبندێن واهگانی پدا کپتنت، اَبدی آسا پِرّێنگ بوتنت تان په دگران درس و اِبرت ببنت.


Follow us:

Advertisements


Advertisements