2 پمێشکا مارا دۆست اَنت که مئے دلا راستیا جاگه کرتگ و تان اَبد گۆن ما همراه اِنت.
من وت چه پتا لۆٹان و آ شمارا دگه پُشت و پناهے دنت که مُدام گۆن شما بمانیت،
اگن شما منی دل و درونا بمانێت و منی هبر شمئے دلا بماننت، هرچے که لۆٹێت بلۆٹێت، شمارا رسیت.
تئیی بێگَرَزێن ایمانئے یاتا کپان که ائولا تئیی بلّک لوییس و تئیی مات یونیکَهئے دلا جاگهی کرت و من دلجم آن که نون تئیی دلا هم جاگهی کرتگ.
پمێشکا من هروهد شمارا اے هبرانی تَهتال و هئیالا پِرّێنان، بِلّ تُرے شما اے هبران وتَ زانێت و اے راستیئے سرا مُهر اۆشتاتگێت که شمارا رَستگ.
اگن بگوَشێن بێگُناه و بێمئیار اێن، وتا رَدَ دئیێن و راستیا مئے دلا جاگه نێست.
او چُکّان! په شما نبیسگا آن، چێا که شما پتا زانێت. او واجهێن پتان! په شما نبیسگا آن، چێا که شما هماییا زانێت که چه اَزلا اِنت. او وَرنایان! په شما نبیسگا آن، چێا که توانا و تَمَرْد اێت و هُدائے هبر شمئے دلا اِنت و شما شئیتان پرۆش داتگ.
دنیا و دنیایی واهگ، گار و زئوالَ بنت، بله کَسے که هُدائے واهگانی سرا کارَ کنت، اَبدمان اِنت.