15 هُداوندێن ایسّا مَسیهئے آیگئے وهدا هُدا وتَ گیشّێنیت، هما یکّێن مزنشانێن هاکم که بادشاهانی بادشاه و هُداوندانی هُداوند اِنت.
هُداوندانی هُداوندئے شُگرا بگرێت که مِهری اَبدمان اِنت.
چیا که بُرزێن اَرشئے هُداوند باکَمال اِنت، سجّهێن جهانئے مزنێن بادشاه.
بِلّ بزاننت که تئیی نام هُداوند اِنت و تهنا تئو، او بُرزێن اَرشئے هُدا، سجّهێن زمینئے سرا هاکمیَ کنئے.
”بله آ رۆچانی هلاسیا، منِ نِبوکَدنِزَرا وتی چمّ آسمانئے نێمگا چست کرتنت و منی هۆش آتک. نون من بُرزێن اَرشئے هُدائے ستا و سنا کرت، هما هُدا که تان اَبدَ مانیت، من شان و اِزّت دات. چێا که آییئے هُکمرانی اَبدمانێن هُکمرانیے و آییئے بادشاهی تان نَسلانی نَسل برجاهَ مانیت.
مارا آزمائِش و چَکّاسا دئور مدئے و چه شئیتانا برَکّێن.‘
هما تالیم که آییئے سرچمّگ مزنشانێن هُدائے پُرشئوکتێن وشّێن مِستاگ اِنت که منی دستا دئیگ بوتگ.
اَبدمانێن بادشاه، بزان هما یکّێن هُدا که نمیران اِنت و چه چمّان چێر و اَندێم اِنت، آییئے اِزّت و شئوکت اَبد تان اَبد برجاه بات. اَنچُش بات. آمین.
آییا په سجّهێن مردمانی مۆکگا وتا نَدر کرت. اے گپّئے شاهدی وتی وهدا دئیگ بوت.
اے گۆن گوَرانڈا جنْگَ کننت بله گوَرانڈ اِشان پرۆشَ دنت، چێا که آ، هُداوندانی هُداوند و بادشاهانی بادشاه اِنت و هما که گۆن آییا گۆنَ بنت، آییئے تئوار جتگێن، در چِتگێن و وپادارێن همراه اَنت.“
آییئے کباه و رانئے سرا نامے نبشته اِنت: ”بادشاهانی بادشاه و هُداوندانی هُداوند.“