18 چێا که پاکێن کتابَ گوَشیت: ”جۆهانئے مُشَگئے وهدا کاییگرئے دپا مبند“ و ”کار کنۆک مُزّئے هَکدار اِنت.“
په وتی سات و سپرا تورگ و پێلِک مزورێت و نه دو جامگ، نه چئوَٹ و سواس و نه اَسا و دَزلَٹّ، چێا که کار کنۆک وتی مُزّئے هکدار اِنت.
هما یکّێن لۆگا بدارێت و لۆگ په لۆگ مرئوێت. هرچے که شمارا په ورگا داتِش، بوَرێت و بنۆشێت، چێا که کار کنۆک وتی رۆزیگئے هکدار اِنت.
چێا که پاکێن کتابَ گوَشیت: ”هرکَس آییئے سرا باور بکنت هچبر شرمندگَ نبیت.“
هُدایا وتی کئوم که چه پێسرا زانتگ، دئور نداتگ. نزانێت پاکێن کتاب اِلیاس نَبیئے بارئوا چے گوَشیت؟ آ، چِه پئیما اِسراییلئے هلاپا هُدائے کِرّا دَزبندیَ کنت؟
پاکێن کتاب چے گوَشیت؟ اِبراهێما هُدائے سرا باور کرت و همے باور په آییا، پاکی و پَلگاریے هساب بوت.
پرچا که پاکێن کتاب گۆن پِرئونا گوَشیت: ”من ترا په اے مکسدا مزنی داتگ که چه تئو وتی زۆر و واکا پێش بداران تانکه منی نام سجّهێن زمینا جار جنَگ ببیت.“
پاکێن کتابا پێشگۆیی کرت که هُدا چۆن درکئومان ایمانئے سئوَبا بێگناه و بێمئیارَ کنت. هُدایا اِبراهێمئے کِرّا وشّێن مِستاگئے جار پێسرا جت، گوشتی: ”دنیائے سجّهێن کئوم تئیی سئوَبا برکتَ گِرنت.“
هئیالَ کنێت که پاکێن کتابا مُپت و ناهودگ گوَشتگ: ”روهے که هُدایا مئےشمئے جسم و جانا دَمِتگ، تان هَسَدّئے کِساسا په ما هُدۆناک اِنت“؟