آ گُروناک اِنت و هچّ سرپدَ نبیت. آییا نٹَهگ و لبز و مانایانی سرا اَڑ و کُڑ کنگ وَشَّ بیت و اے نادراهیے. اِشیئے آسر هما مردمانی نیاما هَسَدّ، سِست و سێد، بُهتامجَی، بدگُمانی و
او وَرنایان! اَنچُش شما هم وتی مسترێنانی پرمانبَرداریا بکنێت و گۆن یکدومیا بێکِبر و دربێش ببێت، چێا که ”هُدا پُرکِبر و گُروناکێن مردمانی هلاپا مُهرَ اۆشتیت، بله بێکِبر و دربێشێن مردمانی سرا وتی رهمتانَ گوارێنیت.“