چه جنێنان هم لۆٹان که شِهم و رَهدار ببنت و مُناسِبێن پۆشاک گوَرا بکننت. وتا گۆن وَڑ وَڑا گوَپتگێن مودان و تِلاه و مُروارد و گْرانبَهاێن پُچّ و پۆشاکان مسَمبهێننت.
اے رهمت مارا تالیمَ دنت که ما وتا چه هُداناپَرمانی و دنیایی هئوا و هئوَسان دور بدارێن و همے وهدا که ما وتی مُبارکێن اُمێتئے اِنتزار و وَدارا اێن، بزان وتی مزنێن هُدا، وتی رَکّێنۆکێن ایسّا مَسیهئے پُرشئوکتێن آیگئے وَدارا اێن، اے دنیایا په جِندئے داشت و پهرێزکاری و هُداتُرسی زند بگوازێنێن.