8 ما زانێن که شَریَت شَرّ اِنت، بله اگن یکّے په شَرّی کاری ببندیت.
گۆن اے دنیایا همرنگ و همدرۆشم مبێت، چه وتی پِگر و پَهمئے نۆک کنگئے راها بدل ببێت، تان شما بزانێت و گیشّێنت بکنێت که هُدائے واهگ چے اِنت، کجام چیزّ شَرّ، کامل و هُدایا پَسُند اِنت.
اگن هما کارانَ کنان که کنگِشَ نلۆٹان، گڑا مَنّان که شَریَت شَرّ اِنت.
منَ زانان که منا، بزان منی گُنهکارێن سَرِشتا هچّ نێکیے مان نێست. منا نێکێن کار کنگئے واهگ هست، بله کرتَ نکنان.
وتی دِل و دَرونا، چه هُدائے شَریَتا شادان آن،
گڑا شَریَت هُدائے کئولانی هِلاپا اِنت؟ هچبر چُش نهاِنت، چێا که اگن اَنچێن شَریَتے دئیگ بوتێن که ابدمانێن زندی دات بکرتێن، گڑا پاکی و پَلگاری الّم شَریَتئے بُنیادا بوتگاَت.
همے ڈئولا، کسے که لئیب و گوازیا بهرَ زوریت، تانکه رهبندانی هسابا لئیبَ نکنت، آییا کَٹّۆکئے تاجَ نرسیت.