هما که شمارا پاکێن روهَ بَکشیت و شمارا مۆجزه پێشَ داریت، اے کاران پمێشکا کنت که شَریَتئے رندگیریا کنگا اێت؟ یا پمێشکا که شما وشّێن مستاگا گۆش دارگ و باوَر کنگا اێت؟
آ گُروناک اِنت و هچّ سرپدَ نبیت. آییا نٹَهگ و لبز و مانایانی سرا اَڑ و کُڑ کنگ وَشَّ بیت و اے نادراهیے. اِشیئے آسر هما مردمانی نیاما هَسَدّ، سِست و سێد، بُهتامجَی، بدگُمانی و
اے مردم ناسرپد و بێزبانێن جانوَرانی پئیما اَنت. هما کارانَ کننت که آیانی سَرِشتَ گوَشیت و تهنا په گِرگ و کُشگا پێدا بوتگاَنت. هما کارانی سرا مسکرا و ریشکندَ کننت که سرپدِشَ نبنت و جانوَرانی پئیما گار و بێگواهَ بنت.