20 چه اِشان یکّے هیمِناووس اِنت و یکّے سِکندَر که من چه کلیسایا کَشّتگ و یَککِرّ کرتگاَنت که اِبرت بگرَنت و کُپر مکننت.
اگن آیانی هبری نمَنِّت، گڑا کِلیسایا هال بدئے، بله اگن کِلیسائے هبری هم گۆش نداشت، گڑا آییا ناباورانی ڈئولا بزان.
وهدے یَهودیان مردمانی بازێن مُچّی دیست، چه کَست و کُنّتا زَهر گپتنت، پولُسِش بےاِزّت کرت و آییئے هبرانی دێما اۆشتاتنت.
یَهودیان، اِسْکَنْدَر نامێن مردے دێما کرت و چه مُچّیا هرکَسا آییارا هُکمے دات. دستی شهار دات که چُپّ و بێتئوار ببنت، تان مردمانی دێما گۆن وتی هبران یَهودیانی دێمپانیا بکنت.
بله آییا دُژمنئے هسابا مچارێت، په براتی سرپدی بکنێت که وتی رَدیا بِزانت.
لهتێن وَه چه پێسرا شئیتانئے نێمگا ترّتگ و آییئے رندگیریا کنگا اِنت.
باوَرمندان مدام اے چیزّانی ترانگا بگێج. هُدایا شاهد کن و آیان هبردار کن که لبز و مانایانی سرا جنْگ مکنێت. اے چیزّان هچّ اَرزش نێست، هُشکا گۆش دارۆکانی ایمانا تَباهَ کننت.
اے پئیمێن گپّ و هَبر باورمندانی نیاما اَنچۆ شنگَ بنت که شومَّکئے ناجۆڑی بدنا شنگَ بیت. هیمِناووس و پیلێتوس اَنچێن مردم اَنت
مردم وتی جندا دۆستَ دارنت، زردۆست، بَٹاکی، گروناک، زاه و بد کنۆک، پت و ماتئے ناپرمان، ناشُگر، ناپاک،
گڑا من دیست که چه دریایا رسترے چست بئیگا اَت. ده کانٹ و هپت سَرَگی پِر اَت. کانٹانی سرا ده تاج اَتنت و آییئے هر سرگئے سرا کُپری نام پِر اَت.
من همایان نِهرَّ دئیان و اَدبَ کنان که منا دۆست اَنت. پمێشکا په دل پشۆمان بئے و تئوبه کن.