تانکه سجّهێن مردم هما ڈئولا که پتا اِزَّتَ دئینت، چُکّا هم اِزَّت بدئینت. کَسے که چُکّا اِزّتَ ندنت، پتا هم اِزّتَ ندنت، چێا که چُکّئے دێم دئیۆک پت اِنت.
هُدائے بارگاها، هما هُدا که هر چیزّا زندَ بَکشیت و ایسّا مَسیهئے بارگاها، هما مَسیه که پُنتیوس پیلاتوسئے دێما وتی شاهدیئے تها نێکێن اِکراری کرت، من ترا هُکمَ دئیان که
په تیتوسا که منی و آییئے ایمان یکّ اِنت و ایمانئے هسابا منی هکّیگێن چُکّ اِنت. ترا چه هداێن پت و مئے رکّێنۆکێن ایسّا مَسیهئے نێمگا رهمت و اێمنی سر بات.