25 براتان! په ما دْوا کنێت.
او براتان! په مئے هُداوند ایسّا مَسیها و په پاکێن روهئے مِهرا چه شما دَزبندیَ کنان که هُدائے درگاها په من دْوا بکنێت و گۆن وتی دْوایان منی جُهدان همراه ببێت.
پرچا که منَ زانان که اے چیزّ منی رَکّگئے راها پچَ کننت، چێا که شما په من دْوا کنێت و ایسّا مَسیهئے روه منا کُمکَّ کنت.
و دگه گپّے، په من جاگهئے بند و بستا هم بکن، چێا که منا اُمێت اِنت که تئیی دْوایانی برکتا آزاتَ بان و تئیی کرّا کایان.