Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




پِتْرُسئے ائولی کاگد 5:8 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

8 گران و سنگین و هُژّار ببێت، چێا که شمئے دژمن، شئیتان، چۆ شێرا گُرّان اِنت و شۆهازا اِنت که کجا شکارے برسیتی تان بدِرّیت و اێری ببارت.

See the chapter Copy




پِتْرُسئے ائولی کاگد 5:8
61 Cross References  

شێر په وتی شکارا گُرّنت و وتی وراکا چه هُدایا لۆٹنت.


گوَشنت: ”بدکارێن مردمێا اِشیئے چَکّا دئور دئے، بِلّ که بُهتام جنۆکے اِشیئے راستێن نێمگا اۆشتیت.


نون بادشاها هُکم دات و هما مردم آرَگ بوتنت که دانیالئے هلاپا پندلِش سازتگ‌اَت. آ گۆن جَن و چُکّان شێرانی گارا دئور دئیگ بوتنت. اَنگت گارئے جُهلانکیا سر نبوتگ‌اَتنت که شێران گِپتنت و آیانی سجّهێن هَڈّ پرۆشتنت.


هما دژمن که تُهمی ڈگارا رێتکنت، شئیتان اِنت، کِشارئے رۆنئے وهد، آهِرتئے رۆچ اِنت و کِشارئے رُنۆک، پرێشتگ اَنت.


شما نزانێت که شمئے هُداوند کجام رۆچا کئیت. پمێشکا سار و هُژّار بێت.


رَندا گۆن همایان که چَپّێن نێمگا اَنت، گوَشیت: ’او شومّان! چه منی دێما دور بێت و هما جمبورێن آسئے نێمگا برئوێت که هچبرَ نمریت و په شئیتان و آییئے همراهان اَڈّ کنگ بوتگ.


رَندا، چه پاکێن روهئے رهشۆنیا ایسّا گیابانا شت تان شئیتان آییا بچَکّاسیت.


نون شئیتانا آ یله دات و شت. پرێشتگ آتکنت و ایسّائے هِزمتِش کرت.


لهتێن مردم راهئے سرا رتکگێن تُهمئے ڈئولا اِنت. هُدائے گال و هبر که اۆدا کِشگَ بیت، هما دمانا شئیتانَ کئیت و چه آیانی دلا کِشتگێن هبرا درَ کنت و بارت.


هُژّار بێت، چُش مبیت که شمئے دل په نِشه و ملاران برئوت و زِندئے پِگر و اندۆه شمئے دلا گرانبار بکنت و آ رۆچ اَناگت شمئے گُٹّا لۆپ ببیت.


پمێشکا هروهد هُژّار بێت و دْوا بکنێت، تان شمارا آ رۆچا که چُشَ بیت و اے جاور په سرَ رسنت در رئوگئے واک ببیت و انسانئے چُکّئے بارگاها اۆشتات بکنێت.“


شَمون، او شَمون! شئیتانا مۆکل و اِجازت لۆٹت که شمارا گندمئے ڈئولا کَمَک بکنت و بگێچیت.


شما وتی پت، بزان اِبلیسئے چُکّ اێت و هماییئے مُراد و واهگانی سرا کار کنگَ لۆٹێت. آ چه بِنداتا هۆنیگے و چه راستیا دور اِنت، چێا که آییا هچّ راستی مان نێست. وهدے درۆگَ بندیت، وتی جندئے دلئے هبرا کنت، چێا که درۆگبندے و درۆگانی پت اِنت.


بله جنێن، چُکّئے پێدا کنگئے برکتا رکّیت، اگن جنێن ایمان و مِهر و پاکیئے راها په سَنگینی دێما رئوان ببنت.


چه جنێنان هم لۆٹان که شِهم و رَهدار ببنت و مُناسِبێن پۆشاک گوَرا بکننت. وتا گۆن وَڑ وَڑا گوَپتگێن مودان و تِلاه و مُروارد و گْرانبَهاێن پُچّ و پۆشاکان مسَمبهێننت.


همے پئیما آیانی جن هم اِزّتمند ببنت، مردمانی باپُشتا هبر مکننت، گْران و سنگین ببنت و هر هسابا ایماندار ببنت.


باید اِنت کلیسائے کماش انچێنے ببیت که آییا مردمانی مَلامت پِر مبیت، گۆن وتی جَنا وپادار ببیت، گْران و سنگینێن مردمے ببیت و وتا داشت بکنت، مَڑاهدار و مِهمان‌نئواز ببیت و شَرّیا تالیم دات بکنت،


بله هُداوند منی کَشا اۆشتات و منا زۆر و واکی دات، تانکه من سَرجمیا پئیگامئے جارا بجنان و سجّهێن درکئوم بشکُننت. اے پئیما من چه شێرئے دپا رَکّتان.


کماش باید اِنت مهمان‌نئواز ببیت، شَرّی و نێکیا دۆست بداریت، داشتی ببیت، پهرێزکار، پاک و پلگار و شِهم و رَهدار ببیت.


اے رهمت مارا تالیمَ دنت که ما وتا چه هُداناپَرمانی و دنیایی هئوا و هئوَسان دور بدارێن و همے وهدا که ما وتی مُبارکێن اُمێتئے اِنتزار و وَدارا اێن، بزان وتی مزنێن هُدا، وتی رَکّێنۆکێن ایسّا مَسیهئے پُرشئوکتێن آیگئے وَدارا اێن، اے دنیایا په جِندئے داشت و پهرێزکاری و هُداتُرسی زند بگوازێنێن.


مزن‌اُمرێن مردێنان تالیم بدئے که گْران و سنگین ببنت، شَرپدار ببنت و داشتِش ببیت. باید اِنت آیان راستێن ایمان و مِهر و سَگّ و برداشت ببیت.


گڑا کَسترێن جنێنان سر و سۆج کرتَ کننت که چۆن وتی لۆگواجه و چُکّان دۆست بدارنت،


همے پئیما وَرناێن مردێنان هم دلبڈّی بدئے که داشتِش ببیت.


گڑا، وتا هُدائے دستا بدئیێت. شئیتانئے دێما مُهر بۆشتێت و آ چه شمئے دێما تچیت.


وتی لانکا ببندێت و هُژّار ببێت. زِندا په شِهم و رَهداری بگوازێنێت. وتی اُمێتا په هُدائے هما رهمتان ببندێت که ایسّا مَسیه وتی زاهر بئیگئے وهدا په شما رسێنیتِش.


دنیا زوتّ هلاس بئیگی اِنت، پمێشکا گۆن شِهم و رَهداریا وتا گران و سنگین بدارێت تان دْوا کرت بکنێت.


پدا من بُرزێن تئوارے چه آسمانا اِشکت که گوَشگا اَت: ”نون مئے هُدائے رَکّێنگ و زۆر و بادشاهی و آییئے مَسیهئے اِهتیار رَستگ، چێا که مئے براتانی بُهتام جنۆک، هما که رۆچ و شپ آیانی سرا مئے هُدائے دێما بُهتام جنَگا اَت، گلّێنگ بوتگ.


پمێشکا شادهی کنێت، او آسمانان و آسمانانی نِشتگێنان! بله بَژن و اَپسۆز په شما، او زمین و دریا! چێا که شئیتان په شما اێر آتکگ، چه زهرا سکّ پُرّ اِنت، چێا که زانت که آییئے وهد کمّ اِنت.“


بلاهێن اژدیا در کنگ بوت، هما کوَهنێن مار، که اِبلیس و شئیتان گوَشگَ بیت و سجّهێن دنیایا گُمراه کنگا اِنت. آ گۆن وتی پرێشتگان زمینا دئور دئیگ بوت.


پدا اِشانی رَد دئیۆک، اِبلیس، آس و گۆکُرتئے گوَرما دئور دئیگ بوت، همۆدا که رستر و درۆگێن پئیگمبر اَنت. اِشان، شپ و رۆچ، اَبد تان اَبد اَزابَ رسیت.


و آییا اژدیا گپت و په هزار سالا بست، بزان هما کدیمی مار که اِبلیس و شئیتان اِنت.


Follow us:

Advertisements


Advertisements