18 او گُلامان! وتی واجهانی پرمانبَرداریا بکنێت و آیان باز اِزّت بدئیێت. تهنا نرم و مهربانێن واجهانی پرمانبَرداریا مکنێت، تْرند و زۆراکێن واجهانی پرمانبَرداریا هم بکنێت.
بله آ هِکمت که چه بُرزا کئیت، ائولا که پاک و پَلگار اِنت، رندا سُهل آرۆک و نرم، مَنّۆک و چه نێکی و رهمتئے بَر و سَمرا پُرّ اِنت، چه پرک و پێر و دورویی و دوپۆستیا هم دور اِنت.