پِتْرُسئے ائولی کاگد 1:6 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁶ اے شمئے شادمانی اِنت، تُرے شما انّون په دمانُکێا گرانێن وهد و چَکّاسان بکپێت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 1:6 Cross References

زَبور 119:28

منی اَرواه چه اندۆهانَ نالیت، منا وتی هبرئے هسابا مُهکم کن.

زَبور 119:75

او هُداوند! منَ زانان که تئیی هُکم په اَدل اَنت و تئو چه وتی وپاداریا منا مُسیبتانی تها دئور داتگ.

زَبور 34:19

پهرێزکارا بازێن سکّی و سۆریَ رسیت، بله هُداوند آییا چه سجّهێن سکّیانَ رَکّێنیت.

زَبور 35:10

آ وهدا هر بند و بۆگُن گوانکَ جنت: ”او هُداوند! تئیی مَٹّ کئے اِنت؟ تئو نێزگارا چه زۆراورترێنا رَکّێنئے و نزۆر و هاجتمندا چه پُل و پانچ کنۆکا.“

زَبور 69:20

سُبکّی و بےاِزّتیان منی دل پرۆشتگ و در منتگان، رهمئے ودارا اتان و دستا نکپت، گَموارێئے شۆهازا اتان و نرَسِت.

زَبور 9:14

تانکه تئیی سجّهێن ستا و تئوسیپان سَهیونئے جنکئے دروازگانی دێما برجاه داران و شادمانی بکنان که تئو منا رَکّێنتگ.

زَبور 95:1

بیاێت هُداوندا په گَلے نازێنێن، په وتی نجاتئے تلارا په شادهی کوکّارَ کنێن.

مَتّا 11:28

او سرێن‌پرُشتگێن زهمت‌کَشّان! دێم په من بیاێت، من وت شمارا آرام و آسودگیَ بَکشان.

مَتّا 26:37

زِبْدیئے دوێن چُکّ و پِتْرُسی وتی همراه کرتنت. اَناگت یکّ مزنێن اندۆه و بێتاهیریے آییئے جسم و جانا نِشت.

مَتّا 5:12

گَل و وَشدل ببێت و شادهی بکنێت، چێا که آسمانا شمئے مُزّ سکّ باز اِنت. پێسریگێن نبیانی سرا هم اے ڈئولێن آزارِش رسێنتگ.

لوکا 1:47

منی روه گَلا بال اِنت، که هُدا منی رَکّێنۆک اِنت.

لوکا 10:20

بله په اِشیا دِلوشّ مبێت که جِنّ شمئے هُکما مَنّنت، شمئے دِلوشّی اے ببیت که نامۆ آسمانا نبیسگ بوتگ.“

لوکا 2:10

بله پرێشتگا گوَشت: ”متُرسێت، منا مِستاگے گۆن اِنت که په شما بازێن وشّیے کاریت و په سجّهێن کئوما وشّێن مِستاگے.

یوهَنّا 16:22

شما هم نون همے ڈئولا گمیگ اێت، بله من شمارا پدا گندان و آ وهدی شما گَلَ بێت و شمئے وشّیا هچکَس پَچ گپتَ نکنت.

یوهَنّا 16:33

من اے چیزّ شمارا گوَشتنت که منی برکتا شمارا اێمنی و آسودگی برسیت. جهانا شمارا درد و رنجَ رسیت، بله دلا ڈَڈّ کنێت، چێا که من جهانئے سرا بالادست بوتگان.“

کاسِدانی کار 14:22

مریدِش سر و سۆج کرت و دِلبڈّی داتنت که وتی باوَرا مُهر بدارنت. گوَشتِش: ”ما، گۆن بازێن سکّی و سۆریانی سَگّگا هُدائے بادشاهیا شتَ کنێن.“

پولُسئے کاگد په رومیان 12:12

په اُمێتواری گَل و شادهی بکنێت، سکّیانی تها سبر و اۆپار پێش بدارێت و وتی دْوایان مُهر بۆشتێت.

پولُسئے کاگد په رومیان 5:11

بله نه تهنا په همینچُکا، ما چه وتی هُداوند ایسّا مَسیهئے راها هُدائے سرا پَهرَ بندێن، هما ایسّا که آییئے سئوَبا اَنّون مارا سُهل و وشّانی رَستگ.

پولُسئے کاگد په رومیان 5:2

چه ایسّا مَسیهئے راها، اے رهمتئے دروازگ هم په ما پَچ کنگ بوتگ و انّون رهمتانی ساهگا اۆشتاتگێن، وتی اے اُمێتئے سرا گَل و شادهی هم کنێن که هُدائے شان و شئوکتا شریکدارَ بێن.

پولُسئے کاگد په رومیان 9:2

منا سۆزناکێن اندۆه و مُدامێن دردے دلا اِنت.

په گَلاتیان پولُسئے کاگد 5:22

بله پاکێن روهئے بَر و سَمر اِش اَنت: مِهر، شادِه، اێمنی، سَبر و اۆپار، مِهربانی، شَرّی، وَپاداری،

په پیلیپیان پولُسئے کاگد 2:26

چێا که آ، په شما سجّهێنانی دیدارا هدۆناک اِنت. پرێشان اِنت که شما آییئے نادراهیئے هالا سهیگ بوتگێت.

په پیلیپیان پولُسئے کاگد 3:3

چێا که سُنّت بوتگێن ما اێن. اے ما اێن که هُدایا چه آییئے پاکێن روهئے برکتا پرستشَ کنێن. په ما پَهر و شانے که گۆن ایسّا مَسیها هئوار اێن و مارا چه وتی جِسما، بزان چه دنیایی چیزّان اُمێتے نێست،

په پیلیپیان پولُسئے کاگد 4:4

مُدام شادمانی کنێت که شما هُداوندئیگ اێت. من پدا گوَشان، شادمانی کنێت.

په تِسالونیکیان پولُسئے ائولی کاگد 1:6

شما مئیگ و هُداوندئے رندگیر جۆڑ بوتێت چێا که گرانێن سکّی و سۆریانی تها شما مئے هبر په گَلے زُرت، گۆن اَنچێن شادمانیے که چه پاکێن روها رسیت.

آکوب 1:2

او براتان! وهدے وڑ وڑێن چَکّاس و آزمائِشانَ کپێت، اے چیزّا سررێچێن شادهیے بزانێت.

آکوب 1:9

نێزگارێن برات، وتی مڑاه و اِزّتمندیئے سرا پَهر بکنت و

آکوب 4:9

زاری بکنێت، مۆتک بیارێت و بگرێوێت. وتی کَندگان مۆتکئے تها بدل کنێت و شادهیان اندۆهانی تها.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 3:17

پمێشکا، اگن هُدائے رزا ببیت که سکّی بسگّێت، گڑا بدێن کارانی سکّیئے سگّگئے بدلا، نێکێن کارانی سکّیا بسگّێت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 4:7

دنیا زوتّ هلاس بئیگی اِنت، پمێشکا گۆن شِهم و رَهداریا وتا گران و سنگین بدارێت تان دْوا کرت بکنێت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 5:10

نون هُدا، که سجّهێن رهمتانی مالک اِنت و شمارا چه مَسیهئے راها دێم په هما اَبدمانێن شئوکتا گْوانکی جتگ، شمئے کمّێن سکّی و سۆرێئے سگّگا رند، شمارا نۆکسرا توانَ دنت، مُهر و مُهکمَ کنت و پایداری و زۆرَ بَکشیت.