7 او دُردانگان! اے نۆکێن هُکمے نهاِنت که په شما نبیسگا آن، هما کوَهنێن هُکم اِنت که چه بِنداتا شمارا گۆن اَت. اے کوَهنێن هُکم هما گال و هبر اِنت که شما اِشکتگ.
او دُردانگان! انّون ما هُدائے چُکّ اێن، بله اَنگت زانگ نبوتگ که ما چے جۆڑ بئیگی اێن، همینچُکَ زانێن، وهدے آ زاهرَ بیت ما هم هماییئے ڈئولا بێن، پرچا که آ وهدی ما آییا هما پئیما گِندێن که آ هست.
او دُردانگان! هر روهێئے سرا باور مکنێت، روهان آزمائِش کنێت و بچَکّاسێت که بارێن چه هُدائے نێمگا اَنت یا نه؟ چێا که بازێن درۆگێن نبیے دنیائے چارێن کُنڈان پُترتگ.