4 ما اِشیا په شما نبیسێن تانکه مئےشمئے شادمانی پوره و سَرجم ببیت.
من اے هبر گۆن شما پمێشکا کرتنت که منی شادمانی شمئے دل و درونا بنندیت و شمئے شادمانی کامِل و سَرجم ببیت.
تان اے وهدی شما هچّ چیزّ منی نامئے سرا نلۆٹتگ، بلۆٹێت تانکه شمارا برسیت و شمئے شادمانی سَرجم ببیت.
بانۆرئے هُدابُند، سالۆنک اِنت. انچۆ که سالۆنکئے دۆست اۆشتاتگ و سالۆنکئے تئوارا اِشکنت و گَل و شادانَ بیت، منا همے ڈئولێن کامل و سررێچێن شادهیے رستگ.
او منی دُردانگێن چُکّان! اے چیزّان په شما نبیسان که شما گناه مکنێت، بله اگن کَسێا گناهے کرت، دێمپانے هست که پتئے کِرّا په مئے رَکّێنگا هبرَ کنت، هما پاک و آدلێن ایسّا مَسیه.
بازێن چیزّے هست که په تئو بنبیسان، بله نلۆٹان گۆن کلم و کاگدا ببنت. اُمێتوار آن که شمئے کِرّا بیایان و دێم په دێم گپّ و تْران بکنێن تان مئےشمئے شادمانی سررێچ ببیت.