16 دُواْمِنْ كُواْ أَ لُواْكَثِنْ دَ نَكٜىٰ تَسَلُواْنِكَ، كُنْ عَيْكُواْ مِنِ دَ تَيْمَكُوانْ أَبُبُوَنْ دَ نَكٜىٰ بُڧَاتَ بَا مَا سَوْ طَيَبَ؞
تُواْ دَ بُلُسْ دَ سِيلَ سُكَبِے تَ أَمْڢِبُواْلِسْ دَ أَڢُواْلُّواْنِيَ، سُكَ كَيْ تَسَلُواْنِكَ، عِنْدَ أَݣَويْ مَجَمِعَرْ يَهُودَاوَا؞
مُنْيِ نِيَّرْ ذُوَا وُرِنْكُ بَاشَكَّ؞ نِے بُلُسْ، نَيِ ڧُواْڧَرِ إِنْذُواْ بَا سَوْ طَيَبَ، بَ سَوْ بِيُبَ، عَمَّا شَيْطَنْ يَهَنَمُ؞
یَنْعُوَ، كُنْ تُنَ دَ عَيْكِ دَ ڢَامَرْ دَ مُكَ شَا! مُنْيِ تَعَيْكِ دَرٜىٰ دَ رَانَ سَبُواْدَ كَدَ مُسَا وَكُواْوَنٜىٰ طَيَنْكُ نَوْيِ سَعَدَّ مُكٜىٰيِ مُكُ وَعَظِنْ لَابَرِ مَيْ دَاطِے نَ اللَّهْ؞
دُواْلٜىٰ مُتَنٜىٰنْمُ سُ كُواْيِ يَدَّ ذَاسُ مِيڧَ كَنْسُ غَ عَيْكَتَ أَيُّكَ مَاسُ ݣَوْ، دُواْمِنْ سُإِيَ بَادَ تَيْمَكُواْ وَجٜىٰنْ بِيَنْ مُهِمَّنْ بُڧَاتُو؞ كَدَ سُيِ رَايُوَا مَرَرْ أَمْڢَانِ؞