ڢِلِبِيَاوَا 4:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 سَبُواْدَ حَكَ، یَنْعُوَنَ، كُو دَ كُكٜىٰ أَ ذُوثِيَاتَ كُلُّمْ، حَرْ إِنَ مَرْمَرِنْ غَنِنْكُ، كُو دَ كُكٜىٰ ڢَضٍ ثِكِنَ دَ هُولَرْ لَادَنْ نَصَرَرْ دَ ذَنْ سَامُ سَبُواْدَ عَيْكِنَ، إِنَ ضُواْڧُوانْكُ كُڟَيَ دَ ڧَرْڢِے ثِكِنْ عُبَنْغِجِ، كُو وَطَنْدَ نَكٜىٰ ڧَوْنَ؞ See the chapter |