Եւ նեղեցաւ Դաւիթ յոյժ, զի ասաց ժողովուրդն քարկոծել զնա. զի զայրացեալ էր ոգի ամենայն ժողովրդեանն իւրաքանչիւր ի վերայ ուստերաց եւ դստերաց իւրեանց։ Եւ զօրացաւ Դաւիթ ի Տէր Աստուած իւր։
Եւ ա՛ռ Սամուէլ վէմ մի, եւ կանգնեաց ի մէջ Մասփայ եւ ի մէջ Բեթսանայ հնոյն՝՝. եւ կոչեաց զանուն նորա Աբենեզեր, վէմ օգնականի.՝՝ եւ ասէ. Մինչեւ ցայս վայր օգնեաց մեզ Տէր։