Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




فیلیپیان 4:8 - Gilaki New Testament

8 و اَسه، می جأن و دیلٚ ریفِقأن، آخرسٚر ایچی شٚمٚره گم: شیمی فیکرَ اوچی سٚر جمَ کونید کی دوروست و قأبیلٚ ایحترأمه، اوچی سٚر کی دوروست و تیمیز، اوچی سٚر کی دوس دأشتنیه و شأ ستأیٚش کودن. کأرأنی‌یَ فیکر بوکونید کی خٚیلی خوروم بٚبه و بشأ تمجید کودن.

See the chapter Copy

کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

8 آخرٚ سر، اَی برأرأن، هر چی کی راسته، هر چی کی سرتره، هر چی کی دوروسته، هر چی کی پاکه، هر چی کی دوس دأشتنی‌یه، هر چی کی شأ اونٚ خُبی‌یَ گفتن و هر چی کی عالی و قابلٚ ستایش کودنه، اوشأنٚ رِه عمیق فیکر بوکونید.

See the chapter Copy

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

8 سرأخره، ای برأرون، هرچی کی راسته، هرچی کی حرمت دانه، هرچی کی دوروسته، هرچی کی پاکه، هرچی کی دوست‌داشتنی و هرچی کی قابل پرستش ایسه، اگر عالی ایسه و اگر پرستش ارزشه دانه، اون باره فیکر بوکونین.

See the chapter Copy

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

8 آخر بسر، ای براران، هر اونچی كی راستِ، هر اونچی كی حرمت دَره و هر اونچی كی دُرُستِ، هر اونچی كی پاكِ، هر اونچی كی دوست داشتَنیه و هر اونچی كی پرستشِ ره قابیله، اَگه عالیه، اگر پرستشِ ارزشَ دَره، اَشانِ باره فكر بُكونيد.

See the chapter Copy




فیلیپیان 4:8
67 Cross References  

بأزین تصمیم بیگیفتٚد چنتأ خوشأنٚ شأگردأنَ چنتأ هیرودیأنٚ اَمرأ اوسه کونٚد عیسا ورجأ و اونی جَا وأوٚرسٚد: «اوستأد، دأنیم کی ایتأ صأفٚ صادٚقٚ مردأکی و خودا رأ و روشَ دوروست آموجانی و هیکسٚ جَا نٚتٚرسی، چونکی آدمأنٚ موقأم و ظأهیر تی رو اَثر نٚنِه.


هیرودیس، یوحنایَ ایحترأم نٚئی چونکی دأنستی اون ایتأ خوروم و موقدسٚ مردأکه؛ بأزین، اونی هوایَ دأشتی و وختی یوحنا اَمرأ گب زِئی، اونی ویجدأن نأرأحتَ بوستی. ولی بأزم دوس دأشتی کی اونی گبأنٚ بشتأوه.


عیسا اوشأنَ بٚفرمأسته: «شومأن دوس دأریدی کی خودتأنَ مردومٚ چومٚ ورجأ خورومٚ کأر کونه کس و عأدیل نیشأن بدید، امّا خودا شیمی دیلٚ جَا وأخبدأر ایسه. اونچی‌یَ کی مردوم رِه خٚیلی اَرزِه، خودا چومأنٚ ورجأ زشت ایسه و خُب نأنِه.


او وختأن ایتأ خوروم مردأی کی خودا جَا حیسأب بردی و روح‌القدس جَا پور بو، اونی ایسم شمعون بو، اورشلیمٚ دورونی زٚندیگی کودی. اون مسیح رأفأ ایسأبو کی بأیٚه و ایسرأییلَ نیجأت بٚدأ.


اَ میأن ایتأ خوروم و دین و ایمأندأرٚ مردأی ایسأبو یوسف نأم کی جٚه یوهودٚ شورأ پیله کسأن بو،


اونی کی خودشٚ فیکرَ بٚگه، اونی هدف اَنه کی مردوم اونَ پیله کس بدأنٚد ولی هر کی بٚخأیٚه خودا تعریف و ستأیٚش بٚبه، اون دوروستکأر و بی‌ریأ ایسه.


جوأب بٚدأده: «اَمأن جٚه ایتأ رومی افسر ور، کُرنیلیوس نأم بأمؤییم. اون خوروم آدم ایسه و خودا جَا حیسأب بٚره و یوهودیأنٚم اونَ ایحترأم نٚهٚده. ایتأ فٚرٚشته‌یٚم اونَ ظأهیرَ بوسته و بوگفته کی شیمی دونبأل اوسه کونه و شٚمٚره خو خأنه دعوت بوکونه، و شیمی گبأنَ بشتأوه.»


اویَه اینفر حنانیا نأم ایسأبو کی دیندأرٚ مردأی بو، و دیقت اَمرأ خودا دستورأنَ ایطأعت کودی و دمشقٚ یوهودیأنٚ میأن عزیز و موحترم بو.


پس جأنٚ دیلٚ برأرأن، هفت نفرَ جٚه خودتأنٚ میأن کی پور جٚه روح‌القدسٚ و حیکمت بٚبٚد اینتخأب بوکونید کی اوشأنَ اَ کأرٚ رِه بٚنیم.


چونکی اَمأن روجٚ روشنی شینیم و البأقی آدمأنٚ ورجأ وأستی خوروم کردکأرأن بٚدأریم. عیأشی و مستی و زٚنأ و هوس بأزی و دعوأ و حسودی محفیلأنٚ دورون نیشید.


اوشأن کی اوشأنی کأرأن دوروستٚده، دولتٚ مأمورأنٚ جَا نترسٚده، ولی خطأکأر و بٚدٚ آدمأن همیشٚک اوشأنی جَا ترسٚده. پس اگه خأیی ترس و تِشویش میأن زٚندیگی نوکونی، قأنونأنٚ جَا ایطأعت بوکون و آرأمٚش بٚدأر!


اگه اَطو مسیحَ خیدمت بوکونید، بأعیث بیدی خودا خوشألَ بٚه و البأقیأنم شٚمٚره تصدِق کونٚده.


بلکی رأس‌رأسِی یوهودی اونی ایسه کی خو بأطینٚ میأن یوهودی بٚبه و ختنه‌یٚم، دیلٚ ختنه ایسه، کی بینیویشته قأنونأنٚ رأ روشٚ اَمرأ نییٚه بلکی خودا روحٚ دٚسٚ اَمرأ انجأم به. اَطوچی آدمٚ تحسین جٚه البأقی آدمأن نییٚه، بلکی خودا جَایه.


پس دروأره‌یٚ هیکس پیشتر جٚه اونٚ وخت قیضأوت نوکونید تأ اَنکی خوداوند بأیٚه. وختی خوداوند وأگرده، همه چی‌یَ آشیکأرَ کونه و همه کس آشیکأرأ دینٚده کی هرتأ جٚه اَمأن اَمی دیلٚ جولفٚ جیگأ دورون، چوطوچی آدم بیم و چی نیّتٚ اَمرأ خودایَ خیدمت بوکودیم. او زمأتٚ میأن، خودا هرکسَ هَندر کی لیأقت دأره، تِشویق کونه.


هسأ، جٚه خودا خأییم کی شومأن ایتأ کأرٚ ایشتیوأ نوکونید، اَنٚ وأسی نییٚه کی مردوم بیدینٚد کی جٚه ایمتحأن سٚربولند بیرون بأمؤییم، بلکی دوعأ کونیمی کی شومأن او کأر کی دوروست ایسه‌یَ انجأم بدید، حتّا اگه اَجور بیدِه بٚبه کی اَمأن موفق نوبوستیم.


چی اَمٚرَه ایحترأم بٚنٚد و چی ایحترأم نٚنٚد، چی اَمی وٚصفَ بٚگد و چی ایرأد بیگیرٚد، همیشٚک خوداوندٚ رِه وفادأر مأنیمی. مردوم اَمٚرَه دورُغگو دأنٚده، هسأ اَنکی جغرز حِئقت گب نزنیمی.


تیتوسٚ اَمرأ، ایتأ دِه برأرم اوسه کونم کی اونی خیدمتأنٚ وأسی اینجیلٚ رِه، همٚتأ کیلیسایأن اونَ شنأسٚده و اونٚ رِه ایحترأم نٚهٚده.


اَمأن ایحتیأط کونیمی کی خوداوندٚ حوضورٚ میأن اونچی کی دوروست ایسه انجأم بٚدیم، هطویم خأییمی البأقیأنم اَنَ بدأنٚد. هنٚ وأسی ایسه کی اَجور دیچِئیم.


امّا هر وخت خودا روح اَمی زٚندیگی‌یَ هیدأیت بوکونه، اَ ثمرأنَ اَمی زٚندیگی میأن اَوٚره: محبت، شأدی، آرأمٚش، صبر، مهرٚوأنی، خوروم کردکأرأن کودن، وفأ دأشتٚن، فروتنی، نأجور کردکأرأن جَا خو جولویَ گیفتن.


پس دورُغ گفتنٚ جَا دٚس بٚکشید. شیمی تومأمٚ گبأن شیمی همسأده‌یأنٚ اَمرأ رأست بٚبه، چونکی اَمأن همٚتأن ایتأ بدنٚ عُصم و اعضأییم.


اگه اَجور نور شیمی وجود میأن نٚهأ، وأستی شیمی کردکأر خُب، دوروست و رأست بٚبه.


امّا اَنی وأسی "رأستی قأیمٚ قِئشَ" شیمی کمر دٚوٚدید و "خودا عیدألتٚ زره‌یَ" دوکونید.


می جأن و دیلأن، هر وضع و حألٚ دورون ایسأییدی، خوداوندٚ اَمرأ خوشأل بیبید. هیوخت اَ گبأنٚ دووأره گفتنٚ جَا زلّه نٚبم؛ و اَنٚم بٚگم کی شیمی نفع ایسه کی اوشأنَ چن‌وأر بشتأوید.


هرتأ فورصتٚ جَا تومأمٚ ایستفأده‌یَ بوکونید کی اینجیلٚ پیغأمٚ الباقیأنٚ رِه فأرسأنید و بدأنید اوشأنی کی هنو ایمأن نأوٚردٚده اَمرأ چوطو عأقیلأنه رفتأر بوکونید.


جٚه اَ خأطر، اوشأنی کی مسیحی نییٚدم شٚمٚره ایعتمأد کونٚده، ایحترأم نٚهٚده. هطویم، شیمی دٚسأنَ کومک خأستٚنٚ وأسی اَیتأ اویتأ جولو درأزَ نوکونیدی.


هطویم، پأدیشأیأن و صأب‌منصبأنٚ رِه، کی بتأنیم صولح و صفأ اَمرأ ایدأمه بٚدیم و هر چی میأن، خودا ترسی و لیأقتٚ اَمرأ زٚندیگی بوکونیم.


اَشأنٚ زنأکأنٚم وأستی نجیب و بأ ایحترأم بٚبٚد و دیگرأنٚ جَا بد گب نٚزٚند، بلکی خوروم کردکأر بٚدأرٚد و هرچی وأسی قأبیل ایعتمأد بٚبٚد.


وأستی بتأنه خو اهل و عیالٚ کأرأنٚ رفع و روجو بوکونه و خو زأکأنٚ بٚپّأیٚه کی اونٚ جَا حیسأب ببرد و ایطأعت بوکوند، خودشَ و دیگرأنَ ایحترأم بٚنٚد،


ولأن هیکس تٚرَه تی جوأنی وأسی کوچیکَ کونٚه، هطویم سعی بوکون کی گب زِئن و کردکأرأن و محبت و ایمأن و پأکی دورون همٚتأ ایمأندأرأن رِه سٚرمشق بیبی.


هطوچی ویوه زنأکأن وأستی خورومٚ کردکأرأن بوکوده بید، زأکأنٚ آمؤختٚن، غریبه‌یأنٚ جَا پذیرأیی کودن، موقدسٚ آدمأنٚ پأیَ شؤستن، رنج بیدِکأنٚ یاور دٚئنٚ مأنستَن و هطو اَنکی خودٚشأنَ هرتأ خورومٚ کأرٚ رِه وقف بوکوده بٚبٚد.


پیرٚزنأکأنٚ اَمرأ تی مأرٚ مأنستَن و جوأنٚ کؤرأنٚ اَمرأ تی خأخورأنٚ مأنستَن رفتأر بوکون و تی فیکرأن همیشٚک اوشأنٚ رِه پأک بٚبه.


و هطویم وأستی میهمأن بدأشته آدم بٚبه و خورومٚ کأرأنَ خوش بٚدأره. اون وأستی دوروست، مونصیف، پأک و خوددار بٚبه.


اون خو جأنَ اَمی گونأیأنَ وأسی فٚدأ بوکود تأ اَمٚرَه همٚتأ شرورٚ کأرأنٚ جَا نیجأت بٚده و اَمٚرَه پأکٚ کونه و اَمی جَا ایتأ قوم بوجود بأوٚره کی ایجورٚ خأص اونٚ شین بٚبه، خورومٚ کأرأنٚ انجأم دٚئنٚ رِه خٚیلی موشتأق بٚبٚد.


پیرٚمردأکأنَ بأموج کی سنگین و جأ دکفته و پرهیزکأر بٚبٚد، دوروست ایمأن بٚدأرٚد و همه کأرَ جٚه سٚرٚ محبت و صبر دأشتٚن انجأم بٚدٚد.


خودٚتٚم وأستی هرتأ خورومٚ کأر انجأم دٚئنٚ اَمرأ، اَشأنٚ رِه نومونه بیبی؛ تی آمؤختٚنٚ دورون صأف و صأدیق و جدی بوبو.


کی اَطویی اَمی کیلیسایأنٚ آدمأن یأد بیگیرٚد کی ضروری نیأزأنٚ رفع کودن و خورومٚ کأرأنٚ انجأم دٚئنٚ رِه تلاش بوکوند و خوشأنٚ زٚندیگی‌یَ بی فأیده نوگذرأند.


او مردأکأنی کی خودا قدیمٚ زمأتأنٚ دورون اینتخأب کودی، اوشأنی ایمأنٚ وأسی اوشأنٚ جَا رأضی بو.


اَمِرِه دوعأ بوکونید، چونکی اَمی ویجدأن پأکه و هیوخت نخأییم ایتأ ایشتیوأ اَمی جَا بیرون بأیٚه.


خودای پئرٚ چومٚ میأن او مسیحی بی‌عأیب و پأک ایسه کی یتیمٚ زأکأن و ویوه زنأکأنَ یاور بٚدأ و خوداوندٚ رِه وفأ کونه و خؤرَه دونیأ پٚلیدیأنٚ جَا دؤر دأره.


ولی او حیکمت کی آسمأنٚ جَا بٚبه، اوّل جٚه همه، پأک و نجیبه، بعد صولحٚ دونبألٚ، مؤدب و آرأمٚ؛ البأقیأنٚ اَمرأ حأضیر ایسه بوگو بشتأو بوکونه و اَشأنٚ فیکرأنٚ قوبیل کونه، لبألب جٚه دیلسوجی و خورومٚ کأرأن بو، صمیمی، بی‌ریأ و بی‌پرده‌ ایسه.


هسأ تأنید رأس‌رأسِی، کس‌کسَ دوس بٚدأرید چونکی جٚه اَ حِئقتٚ، ایطأعت کودنٚ اَمرأ نیجأت بیأفتید و شیمی وجود جٚه گولأز کودن و نیفرت پأکٚ بوسته. پس کس‌کسَ تومأمٚ وجود اَمرأ دوس بٚدأرید،


شیمی دؤرٚور بی‌ایمأنأنٚ ورجأ مورأقبٚ شیمی کردکأر بیبید؛ حتّا اگه اَشأن شٚمٚره بدکأری وأسی موتهم بوکوند، امّا وختی کی مسیح وأگرده، خودایَ شیمی خوروم کأرأنٚ وأسی ستأیٚش کونٚده.


موهیمتر جٚه همه، کس‌کسَ تومأمٚ دیل و جأنٚ اَمرأ محبت بوکونید، چونکی محبت بأعیث بِه کس‌کسَ خٚیلی گونأیأنٚ نیدینید.


جأن دیلٚ ریفِقأن، اَ دویُمی نأمه‌یی ایسه کی شٚمٚره نیویسٚم. هر دونه نأمه میأن حقٚ سعی بٚزِم او چیزأنی‌یَ کی پیشتر دأنستید بٚخأطر بأوٚرٚم تأ ایتأ سألیمٚ فیکرٚ ور شٚمٚره اَنتیریک بوکونم.


اَی می زأکأن، اَمی محبت نوأستی فقد زوأنی بٚبه بلکی وأستی عملٚ جَا نیشأن بٚدیم.


هرکی اَجور اومید بٚدأره، حقٚ سعی زٚنِه کی پأک بئیسه چونکی مسیحٚم پأکه.


اَی می جأنٚ دیلأن، هرکی‌یَ زود قوبیل نوکونید کی ایدعأ کونه خودا روحٚ جَا پیغأم دأره. اوّل اونَ ایمتحأن بوکونید کی بفأمید کی آیا اونی پیغأم خودا جَا ایسه یا نه، چونکی خٚیلی زیأد دورُغگو معلمأن و وأعیظأن اَ دونیأ دورون ایسأده.


Follow us:

Advertisements


Advertisements