5 क्हेमैं सैदिल् खाँब्मैं ग बिब ताँन् म्हिमैंइ सेरिगे। प्रभु युनन् युमुँ,
“छतसि ङ क्हेमैंने बिमुँ, ‘सोबै ल्हागिर ङि तो चब, तो थुँब, तो खिब?’ बिसि न्हुँ आलद्। चबै सै भन्दा जीवन थेब आङिं वा? धै क्वें भन्दा ज्यु थेब आङिं वा?
छतसि प्हँन्हाँबै ल्हागिर न्हुँ आलद्, तलेबिस्याँ प्हँन्हाँबै न्हुँ प्हँन्हाँबै त्हिंइन लम्। तिंयाँबै दुःख तिंयाँबै ल्हागिर योम्।”
“छतसि क्हेमैं खैले टिल् त्हुम् बिसि सैंर मैंसि टिद्! ल्हें चब-थुँबाए लिलि आप्रद्, प्हा ल्हें थुँसि आम्हेरद् धै छ्ह खैले थोब् ङ्हे बिसि न्हुँ आलद्। छले ह्युलर्बै सैमैंर सैं ह्यारिमा थाइ आसेल्ले तिखेर्न च त्हिंइर क्हेमैं ङोर स्याब् धोंले स्याब्मुँ।
प्रभुलाइ म्हाँया आलबै म्हिइ सराप योंरिगे। ओ प्रभु यु।
क्हेमैं न्होंरि घ्रिइ घ्रिए बिरोधर मुद्दा नेब छ्याँब ताँ आङिं। बरु तोन् तलै सैदिसिन् टिब छ्याँब ग।
छतसि बिश्वासर आभोंबै अलिलाइ ङइ चबै सैइ पापर च्होवाम् बिस्याँ, कुर चडेबै सै ङइ खोंयोंइ चरिब् आरे।
खेलर भाग किंबै म्हिमैं तोन्दोंरि सैर ह्रोंसए ज्यु तार झोंम्। चमैं नास तयाबै पुरस्कार योंबै ल्हागिर छ लम्, दिलेया ङ्यो खोंयोंइ नास आतबै पुरस्कार योंबै ल्हागिर छ लम्।
क्हेमैंए न्होंरि को-कोइइ “पावल ङिउँइँले ह्रेंगो तमा ङिलाइ हौदिबै प्ह्रिछ्या प्ह्रिम्, दिलेया ङि ङाँर मुँमा च्योंब तसि तोइ आबिल्ले टिम्,” बिसि बिम् रो। दिलेया ख्रीष्टजी ङ्योए फिर म्हाँया लब् धोंले ङए सैंरै या ल्हयो खबइले क्हेमैने ङ यो छ्युँ लम्:
“प्रभु युल् खाँइ बिसि पावलइ लोमिंइ,” बिबै स्योलिबै ताँ खाबज्यै या आक्वेंन्, क्हेमैंए सैं आआदिद्। ङिइ छले सुँइ आबि, प्ह्रिछ्यार आप्ह्रि, तोइ अगमबाणि आपों।
चमैंइ खाबै बारेरै या आछ्याँबै ताँ आपोंरिगे, प्होंगि आलरिगे, च्योंने तसि ताँन् म्हिने क्ह्रिसि छ्याँबै ब्यबार लरिगे।
को-कोइल संगतिर आह्याबै बानि तम्, दिलेया प्रभु युबै त्हिंइ चेंदोन् मुँ बिब क्हेमैंइ सेबइले घ्रिइ घ्रिलाइ संगतिर ह्याल् त्हुम् बिदै ङ्यो ताँन् खागु तब आपिले।
तलेबिस्याँ “तारे तिस्यार्न युम् बिबै येशू युब्मुँ, खी युबर क्हैल् लरिब् आरे।
अगमबक्तामैंइ चु खैले तम् खोंयों तम् बिसि क्होल् म्हैरिल। ख्रीष्टजी ल्हें दु:ख नोल् त्हुब्मुँ धै लिउँइँ थेबै मान योंब्मुँ बिसि ओंसोंन् ख्रीष्टए प्ल्हजी चमैंलाइ उँइँमिंल।
ताँन् सै नुयाबै त्हे तखइमुँ। छतसि प्राथना लल् खाँरिगे बिसि छ्याँबै सैं प्ह्यासि न्ह क्रों मि क्रों तरिद्।
चु ताँन् ताँए ग्वाइ पिंबै प्रभु येशूजी “क्ह्रोंसेंन, ङ युनन् युसिन् मुँ,” बिइमुँ। आमेन! ओ प्रभु येशू, युनन् यु!
“थेद्! ङ युनन् युब्मुँ बिसि,” येशूजी बिइमुँ। “चु कितबर प्ह्रिबै ‘लिउँइँ तखम्’ बिबै ताँ ङिंबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ।”