14 दिलेया ङलाइ दुःख तबै त्हेर क्हेमैंइ ल्होमिंसि छ्याँबै के लइ।
“चए के म्रोंसि क्ल्हेजी चने बिइ, ‘स्याबास! क्हि छ्याँबै के लब नेरो भर लल् खाँब् तइ! क्हि च्युगुदे सैरै या भर लल् खाँब् तइ। छतसि तारे ङइ ल्हें सैमैंए जिम्मा क्हिलाइ पिंब्मुँ। क्हि ह्रोंसए क्ल्हेने बालुन् सैं तोंन्ले टिद्।’
चु मुइ चमैंइन पिंबै सैं लब् ग। बिलन त्हुमा च ङ्हाँदुमैं ल्होल् त्हुब्मैंन् ग, तलेबिस्याँ यहूदीमैंउँइँलेन् अरू ह्रेंमैंइ सैं तोंन् लबै ताँमैं थेल् योंइ, छतसि चमैंए खि फोबर अरू ह्रेंमैंज्यै या यहूदीमैंए खाँचोर ल्होल् त्हुम्।
प्रभुए ताँ लोब्मैं ताँनइ ह्रोंसने मुँबै ताँन् छ्याँबै सैमैं ह्रोंसलाइ ताँ लोमिंबै म्हिलाज्यै या पिंरिगे।
ङइ क्हेमैंलाइ खोंयोंन् बिलै ह्रोंसए सैंर थेंइमुँ। ङइ क्हेमैं ताँनए ल्हागिर छले मैंब ठिक मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी दयाम्हाँया लसि खीउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ जोगेबै के ङलाइ पिंइ, धै ङ झेलर मुँमा बैरु मुँमा क्हेमैं चु केर ङने बालुन् प्रल।
ङलाइ चैदिब् भन्दा ल्हें ङइ योंइमुँ। क्हेमैंइ इपाफ्रोडिटसने पिमिंबै बेल्ले लिंबै थाँ खबै परमेश्वरजी खोबै ख्रो धों तबै भेटि योंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ।
चमैंइ छ्याँबै केमैं लरिगे, धै छ्याँबै केमैं लसि म्हिमैं ल्होब्मैं, पिंब्मैं तरिगे बिसि चमैंने बिद्।
खोंयों म्हिमैंइ क्हेमैंए आब्रु वासि म्हि आच्हिल्ले पोंइ, खोंयों अरूमैंइ दुःख योंमा क्हेमैं या चमैंनेन् दुःख योंल् त्हुइ।
झेलर मुँब्मैंलाइ क्हेमैंइ ल्होमिंइ, ह्रोंसए सै न्होर अरूमैंइ लुडिवालेया क्हेमैं सैं तोंसिन् सैदिइ, तलेबिस्याँ क्हेमैंल च सै न्होर भन्दा थेब खोंयोंन् बिलै तरिबै स्वाबै सै न्होर मुँ बिसि क्हेमैंइ सेल।
घ्रिइ घ्रिने छ्याँबै के लब नेरो ह्रोंसने मुँबै सै फा-फु चुब आम्लेद्, तलेबिस्याँ छाबै ख्रोमैं म्रोंसि परमेश्वर सैं तोंम्।
ङ क्हेमैंए आघें यूहन्ना ग। येशूए फिर बिश्वास लबइले क्हेमैंइ धोंलेन् ङज्यैया खैबन् दु:ख तलैया ङइ सैदिइमुँ। येशू ख्रीष्टए बारेर ग्वाइ पिंदै परमेश्वरए ताँ बिप्रबै लमा म्हिमैंइ ङलाइ मा ङ्युँइर मुँबै पत्मोस बिबै कोंर च्युथेंल।